شرکت هاي بزرگ نفتي نمي توانند با جذابيت خودروهاي برقي مبارزه کنند
برقی ها رقیب بنزینی ها
خودروهاي برقي و انرژي هاي تجديدپذير در آينده با شرايط کنوني زغال سنگ، نفت و گاز رقابت نخواهند کرد و بايد با شرايط بهبود يافته اين سوخت هاي فسيلي در آينده رقابت کنند. براي نمونه، خودروهاي مبتني بر نفت در حال تحول عملکرد خود همپاي خودروهاي برقي هستند. واقعيت اين است که انقلاب حمل و نقل، ممکن است به هيچ وجه تنها مبتني بر خودروهاي برقي نباشد
يک بانک فرانسوي اعلام کرد که عمر نفت به عنوان سوخت خودروها، چه به شکل بنزين و چه به شکل گازوييل، در حال تمام شدن است، زيرا جذابيت هاي اقتصادي انرژي باد و خورشيد و ديگر انرژي هاي ارزان تجديدپذير، در کنار ظهور خودروهاي برقي، بسيار بالا هستند. بانک بي ان پي پاريباس محاسبه کرده است که شرکت هايي همچون اکسون موبيل آمريکا، بي پي انگليس و شل هلند، بايد بتوانند بنزين را از نفت با قيمت حدود 10 دلار براي هر بشکه توليد کنند تا بتوانند در زمينه قيمت با برق رقابت کنند. البته طبق اين گزارش، براي توليد گازوييل، حداکثر قيمت نفت مي تواند حدود 19 دلار هم باشد. در گزارش اين بانک آمده است: صنعت نفت هيچ گاه پيش از اين در تاريخ خود با چنين تهديدي رو به رو نبوده است که برق توليدي از منابع انرژي تجديد پذير به همراهي خودروهاي برقي براي الگوي تجاري آن ايجاد کرده اند. طبق اعلام اين بانک فرانسوي، خودروهاي برقي به راحتي مي توانند 40 درصد از تقاضاي جهاني نفت را جايگزين کنند.
هزينه بسيار پايين راندن خودروهاي برقي در کنار مزيت هاي زيست محيطي هواي تميزتر و کاهش آلودگي هاي کربني، رويگرداني از سوخت هاي فسيلي و استفاده از انرژي هاي تجديدپذير براي تأمين انرژي خودروهاي برقي را براي دولت ها به شکلي روز افزون، جذاب تر مي کند. هشدارها درباره اين که جايگاه شرکت هاي بزرگ نفتي متزلزل شده است، سال هاست که به گوش مي رسد. برخي پيش بيني مي کنند که صنعت نفت جهان در دهه آينده ميلادي، دوران افول خود را آغاز مي کند. در بسياري از کشورها، کارخانه هاي خودروسازي کاملا به توليد خودروهاي برقي تغيير کاربري مي دهند و اين اقدام احتمالا ناشي از اميدواري به تصاحب دوباره سهم از بازار پس از دوره هاي نارضايتي مصرف کنندگان است. با اين همه، گزارش هاي بانک بي ان پي پاريباس براي سرمايه گذاران حرفه اي، بي گمان دورنما را براي صنعت نفت تيره و تار مي کند. نتيجه گيري اين گزارش بر محاسبات اين بانک درباره ميزان هزينه ها براي رساندن انرژي به چرخ خودرو مبتني هستند. در نتيجه گيري تحليل اين بانک آمده است: پس از در نظر گرفتن همه هزينه هاي مربوط به همه اتلاف انرژي ناشي از رساندن نفت از چاه هاي نفتي به چرخ خودروها از يک سو و هزينه رساندن انرژي تجديدپذير به چرخ خودرو از سوي ديگر، پروژه هاي جديد انرژي باد و انرژي خورشيدي در ترکيب با ظهور خودروهاي برقي، 6.2 تا هفت برابر کارآمدتر از بنزين هستند. اين گزارش، مبتني بر باقي ماندن قيمت نفت در سطح کنوني 60 دلار براي هر بشکه است. انرژي هاي تجديدپذير همچنين 3.2 تا 3.6 برابر قدرت بيشتري را در مقايسه با گازوييل با قيمت کنوني نفت، توليد مي کنند.
افزايش بهره وري
در گزارش بي ان پي پاريباس آمده است: افزون بر اين، اين برآورد بر اساس هزينه ها و نرخ بهره وري فناوري هاي برق تجديدپذير در سطح امروزين آن است؛ اين در حالي است که در طول زمان، هزينه هاي انرژي هاي تجديدپذير روند کاهشي خود را ادامه مي دهند و همزمان، نرخ بهره وري آنها افزايش خواهد يافت. اين گزارش مي پذيرد که هم اکنون صنعت نفت از جنبه گستردگي از مزيت برخوردار است، زيرا به ناوگان خودروهاي جهان خدمات مي دهد. براي ربودن کسب و کار نفت، انرژي هاي تجديدپذير بايد گستره فعاليت خود را توسعه دهند و کميت برقي و شمار نقطه هاي شارژ لازم براي بازار بزرگ خودروهاي برقي را تأمين کنند. با اين همه، اين بانک استدلال مي کند که نفت يک نقطه ضعف بزرگ دارد. اين صنعت بدون آگاهي پيشاپيش درباره نوسان هاي شديد مقطعي در قيمت نفت آگاهي بدهد، بايد درباره سرمايه گذاري هاي آينده در زمينه هاي جديد تصميم بگيرد.
کاهش سودآوري نفت
هر سال، شرکت هاي بزرگ نفتي بايد اين تصميم ها را درباره ميدان هاي نفتي که بايد وارد چرخه توليد شوند، اتخاذ کنند تا 10 درصد از افت سالانه در ميزان برداشت از ميدان هاي نفتي را جبران کنند و به اين ترتيب، بايد از 10 سال قبل آماده باشند. طبق محاسبات بانک بي ان پي پاريباس، اگر ميدان هاي جديد نتوانند با قيمت نفت 10 دلار يا پايين تر نفت توليد کنند، شرکت هاي نفتي بايد نفت و گازوييل را با ضرر بفروشند تا بتوانند با قيمت خودروهاي برقي استفاده کننده از انرژي هاي تجديدپذير، رقابت کنند. تصميم هاي سرمايه گذاري امروز بر مبناي قيمت نفت 60 دلار براي هر بشکه، خطر ايجاد دارايي هايي را در بر دارند که نمي توانند با سوددهي فروخته شوند و بايد زير زمين باقي گذاشته شوند. در گزارش بي ان پي پاريباس آمده است: نتيجه مي گيريم که شرايط اقتصادي براي خودروهاي مصرف کننده بنزين و گازوييل در مقايسه با شرايط اقتصادي خودروهاي برقي مصرف کننده انرژي باد و انرژي خورشيدي، اکنون به شکلي بي وقفه و برگشت ناپذير رو به ضعف است و اين مسئله مي تواند پيامدهايي گسترده بر سياست گذاري و شرايط شرکت هاي بزرگ نفتي، داشته باشد.
تضميني نيست خودروهاي برقي، نفت را شکست دهند
آمارها نشان مي دهد مردم آمريکا هنوز چندان به خودروهاي برقي علاقه مند نيستند. به گزارش نشريه فوربز، بر خلاف چيزي که برخي تحليل گران و رسانه ها اعلام مي کنند، مصرف کنندگان چندان درباره آينده خودروهاي برقي خوش بين نيستند. يکي از اين نگراني ها اين است که خودروهاي برقي بسيار گرانند؛ بر يک زنجيره ارزش شکننده مبتني هستند و بازاري براي خودروهاي دست دوم ندارند. يافته هاي مؤسسه جي دي پاورز نشان مي دهد تنها 39 درصد از آمريکايي ها حاضرند يک خودروي برقي بخرند و 51 درصد از آنها خودروهاي برقي را به اندازه خودروهاي مبتني بر نفت، مطمئن نمي دانند. اين مؤسسه همچنين اعلام کرد در شاخص اطمينان حرکتي، خودروهاي برقي از 100 نمره 55 گرفته و خودروهاي بدون راننده، نمره 36 را گرفته اند. زمان شارژ شدن خودروهاي برقي و مسافتي که مي توانند پس از هر بار شارژ شدن طي کنند، از مهم ترين نگراني هاي مصرف کنندگان بودند. از سوي ديگر، گفته شده که خودروهاي برقي، تنها اسباب بازي ثروتمندان هستند و يارانه هاي پرداختي به خودروهاي برقي، به طبقه متوسط آمريکايي آسيب مي رساند. در واقع، حتي با وجود معافيت هاي مالياتي گسترده براي تشويق استفاده از خودروهاي برقي، آمريکا تنها يک ميليون خودرو برقي فعال دارد، در حالي که اين رقم براي خودروهاي بنزيني به 250 ميليون مورد مي رسد. آينده دنياي انرژي نبايد دو دستي به خودروهاي برقي و انرژي هاي تجديدپذير تبديل شود و آنها بايد براي به دست آوردن آينده، تلاش کنند. سوخت هاي فسيلي که هم اکنون جايگاه بسيار محکمي در مجموعه انرژي آمريکا دارند، بي گمان به راحتي اين جايگاه را واگذار نمي کنند. همچنين بايد به ياد داشت که خودروهاي برقي و انرژي هاي تجديدپذير در آينده با شرايط کنوني زغال سنگ، نفت و گاز رقابت نخواهند کرد و بايد با شرايط بهبود يافته اين سوخت هاي فسيلي در آينده رقابت کنند. براي نمونه، خودروهاي مبتني بر نفت در حال تحول عملکرد خود همپاي خودروهاي برقي هستند. واقعيت اين است که انقلاب حمل و نقل، ممکن است به هيچ وجه تنها مبتني بر خودروهاي برقي نباشد. خودروهاي برقي مدتها قبل در رقابت براي تصاحب بخش حمل و نقل، به خودروهاي بنزيني باختند و اين بسيار زودباورانه است که در رقابت جديد در برابر خودروهاي بنزيني پيروز خواهند شد. به احتمال زياد بيشتر مردم نمي دانند که در سال 1900 ميلادي، 40 درصد از خودروها در آمريکا برقي بودند، اما در نهايت، به نفت باختند. در هر حال، گرايش بيشتر به برقي کردن و افزايش شمار خودروهاي برقي، بي گمان مصرف برق را افزايش مي دهد که توليد آن نيز به شکلي روز افزون، به گاز طبيعي وابسته است.
مترجم: يحيي احمدي