استفاده از زمان در مترو و اتوبوس
وقتمان را بیهوده هدر ندهیم
زمان هاي زيادي در طول شبانه روز به بطالت مي گذرند، وقت هايي که مي توان از آنها به بهترين شکل بهره برد و از هدر رفتن شان جلوگيري کرد. بيشتر افراد به طور متوسط روزانه چند ساعت را در مسير سفر با اتوبوس يا مترو سپري مي کنند که اين زمان حداقل بين 20 تا 40 ساعت در ماه است. زمان زيادي که بيشتر وقت ها با تماشاي نما و منظره هاي تکراري شهر، ديدن دستفروش ها، گوش دادن به موزيک و... مي گذرد. شايد شما هنوز متوجه نشده باشيد که اين تايم، روزانه تا چه اندازه مي تواند مفيد باشد و به کارمان بيايد. با توجه به سطح بالاي بي حوصلگي مسافران مترو، هيچ يک از دکوراسيون هاي کابين مترو يا ايستگاه هاي اتوبوس، برايمان جذابيتي ندارند. در اين مطلب به فعاليت هايي اشاره کرده ايم که مي توان از آنها براي بهره برداري از وقت هاي پرتي که در مترو و اتوبوس داريم، استفاده کرد.
یادگیری زبان جدید
در حال حاضر افراد زیادی به دنبال یادگیری زبان جدید هستند. شما با خواندن می توانید پایه های یادگیری زبان جدید را تقویت کنید. با استفاده از وقت های پرتی که در اتوبوس یا مترو دارید، می توانید در کمترین زمان ممکن این کار را به سرانجام برسانید.برای این کار از برنامه های موبایلی کمک بگیرید و سطح لغات و دستور زبانتان را بالا ببرید.
خواندن اخبار
با توجه به اینکه تمام اطلاعات موجود را نمی توان از روی کانال های اجتماعی به دست آورد، بهتر است سفرهای درون شهری را با خواندن اخبار و اطلاع از آنچه در سراسر دنیا اتفاق افتاده، آغاز کنید یا به پایان برسانید. وب سایت های مورد علاقه تان را روی موبایل مرور کنید. اگر هم مشتری روزنامه ها هستید، می توانید با تهیه آن در مترو و اتوبوس به مطالعه بپردازید و حواستان را کمی از هیاهو دور کنید.
تماشای فیلم
گاهی در وسایل حمل و نقل عمومی با افرادی مواجه شده اید که به محض سوار شدن شروع به تماشای فیلم می کنند. از تبلت ها و هدفون ها باید تشکر کرد که این امکان را برایمان فراهم کرده اند که بدون در نظر گرفتن مکان و زمان، بتوانیم فیلم تماشا کنیم و از کیفیت بالای صوتی و بصری آنها بهره ببریم. دیدن فیلم شما را تا رسیدن به مقصد سرگرم می کند.
بالا بردن مهارت های اجتماعی
مسئله مهمی که همیشه آن را فراموش می کنیم، کار کردن روی مهارت های اجتماعی است. سفر با اتوبوس یا مترو بهترین زمان است تا برخی مهارت ها را به مرحله عمل برسانیم. در سفرهای درون شهری می توانیم مهارتهای خود را در زمینه های صحبت کردن و برقراری روابط اجتماعی با افراد مختلف تست کنیم و آنها را ارتقا ببخشیم.
گوش دادن به فایل های صوتی
اگر از آن دسته افرادی هستید که از گوش دادن به فایل های صوتی لذت می برند، زمانی بهتر از وقت های پرت سفرهای درون شهری برای این کار پیدا نخواهید کرد؛ بنابراین یادگیری فایل های صوتی آموزشی، یکی از بهترین کارهایی است که می توانید در اتوبوس، تاکسی و مترو انجام دهید.
گوش دادن به موسیقی های آرام بخش
نوع موسیقی که برای شنیدن در صبح انتخاب می کنید تا حد زیادی روی حال شما تاثیرگذار است. طی کردن مسیر خانه تا اداره را می توانید با گوش دادن موسیقی های ملایم و آرام بخش سپری کنید و با انرژی وارد محل کارتان شوید.
خواندن کتاب
همان طور که می دانید، سرانه کتاب خواندن در ایران بسیار کم است، مسئله ای که نمی توان آن را پنهان کرد. مطالعات انجام شده، نشان داده است یکی از مواردی که مانع بیشتر خواندن شده، کمبود زمان است. از آنجا که ماهانه ۲۰ ساعت در اتوبوس و مترو وقت می گذرانیم، خوب است به جای بالا و پاپین کردن اینستاگرام و تلگرام برای گرفتن آخرین به روزرسانی ها، وقت باارزشمان را به مطالعه کتاب اختصاص دهیم. کتاب بخوانیم، اما نه برای خودنمایی و اینکه کتابخوان دیده شویم، بلکه برای اضافه شدن به دانش و سوادمان باید این کار را انجام دهیم.
برنامه ریزی کردن
اگر اهل برنامه ریزی و هدف گذاری های روزانه هستید که راهکارها را بلدید، ولی اگر تا به حال برای انجام کارهایتان برنامه ریزی نداشته اید، می توانید در مسیر رفت و آمدتان در اتوبوس و مترو یک دفترچه بردارید و کارهایی را که قرار است پس از پیاده شدن یا زمان های دیگر انجام دهید، مرور و آنها را یادداشت کنید. همچنین می توانید زمان لازم را برای انجام آنها یا اولویت و ترتیب شان هم مشخص کنید. مدیریت هزینه ها و یادداشت کردن آنها نیز مورد دیگری است که می توان با کمک گرفتن از اپلیکیشن های مدیریت پول این کار را هم به بهترین شکل ممکن انجام داد.
موانع رسیدن به موفقیت
افراد موفق، تنها کساني هستند که مي توانند موفقيت را تعريف کنند، زيرا اتفاقي نيست که در کوتاه ترين و ساده ترين روش ها خلاصه شود. براي رسيدن به موفقيت بايد موانع زيادي را پشت سر گذاشت، موانعي که با درايت و تجربه مي توان آنها را کنار زد و در مسير موفقيت گام برداشت. براي همه ما پيش آمده که گاهي اوقات همه چيزمان را از دست داده ايم و غرق در مشکلات زندگي شده ايم. در اين شرايط برخي افراد به سرزنش کردن ديگران رو مي آورند، عده اي خود را قرنطينه مي کنند و برخي نيز با عبور از شرايط سخت مي کوشند تا با بهبود اوضاع رو به جلو حرکت کنند. بنابراين با شناسايي عواملي که مانع موفقيت مي شوند و ما را از راه رسيدن به اهدافمان دور مي کنند، مي توانيم بسياري از مشکلات زندگي را حل کنيم. اين عوامل عبارتند از:
روياپردازي
همه ما رويا و روياپردازي را دوست داريم و وقتي غرق در دنياي خيالي مان مي شويم، تمايلي براي بازگشت به دنياي واقعي نداريم. اين مسئله باعث مي شود در دنياي خيالي زندگي کنيم و منتظره معجزه باشيم و دست از تلاش برداريم. اين خيالپردازي ما را از رسيدن به اهدافمان دور مي کند، زيرا براي رسيدن به موفقيت بايد تلاش کرد.
تمرکز نداشتن روي هدفي خاص
بيشتر افراد دوست دارند براساس اصولي غيرمعمول زندگي کنند، مثل گشت زدن چند دقيقه اي در صفحات مجازي. دنياي اطراف ما پر از ابزار و وسايلي است که گاهي به دليل وابستگي نمي توانيم از آنها صرف نظر کنيم. اعتيادي که به لطف پيشرفت فناوري بر تمرکزمان ، روي يک کار خاص تاثير مي گذارد تا در زندگي کارهاي ناتمام زيادي داشته باشيم.
پيگيري نکردن
مطمئنا برايتان پيش آمده که چند کار را همزمان شروع کنيد و نتوانيد هيچ کدام از آنها را به سرانجام برسانيد. نتيجه اين اتفاق به پيگير نبودن شما برمي گردد. نداشتن پشتکار و نرسيدن به نتيجه دلخواه، باعث مي شود علاقه اي به پيگيري کارهاي ناتمامتان نداشته باشيد.
مسؤوليت ناپذيري
اين را بپذيريم، هر اتفاقي که در زندگي مان مي افتد، مقصرش ما نيستيم، اما فراموش نکنيم که مسؤوليت همه آنها به ما برمي گردد. سرزنش کردن ديگران هيچ گاه شرايط را تغيير نداده است؛ بنابراين با قبول مسووليت کارهايي که انجام داده ايم، به دنبال ساختن آينده اي بهتري باشيم. پذيرش اشتباهاتي که مرتکب مي شويم و اصلاح آنها اولين قدم در راه رسيدن به موفقيت است.
تجزيه و تحليل بيش از حد
تجزيه و تحليل، يکي از مواردي است که ما را در مشکل فرو مي برد. نتيجه تجزيه و تحليل بيش از حد باعث مي شود افکارمان به هم بريزد و ما را دچار افسردگي کند. خودآگاهي سالم راهگشاي بسياري از مشکلات است. بهتر است دست از تجزيه و تحليل بيش از حد برداريد و احتمالات واقعي رادر نظر بگيريد.
مقصريابی
در دنيا افراد دو دسته هستند؛ کساني که ديگران را مسوول شکست هاي خود مي دانند و افرادي که خودشان مسووليت هرگونه اتفاقي را به عهده مي گيرند. آنهايي که سرزنش کردن را دوست دارند، گاهي انگشت اتهام خود را به سوي ديگران نشانه مي گيرند و تقصيرها را به گردن آنها مي اندازند. گروه دوم، اما افرادي واقع بين هستند که مي دانند براي رسيدن به آنچه مي خواهند، بايد تلاش کنند و اگر هم با شکست مواجه شوند، به دنبال مقصر و سرزنش کردن ديگران نيستند.