نگاهی کوتاه به فیلم های ایرانی اکران شده در این روزهای پاییزی
روی پرده ها چه خبر است؟
علي بهرامي احتمالا شما هم تجربه داشته ايد که چقدر در هواي سرد پاييزي، سينما رفتن دلچسب است خصوصا که چند دقيقه زودتر به سينما برسي و يک قهوه گرم هم خودت را مهمان کني. اين روزها انتخاب هاي خيلي زيادي براي ديدن فيلم داريم. شايد تنوع اين روزهاي سينماي ايران را فقط در اکران عيد فطر مي توانستيم ببينيم. از کمدي تا فيلم کودک و نوجوان و از سينماي اکشن تا اجتماعي و خانوادگي را روي پرده ها مي توان ديد. اگر خواستيد همين روزها سينما برويد، پيشنهاد مي کنيم نگاهي به اين گزارش بيندازيد، شايد در «مشعل» توانستيم به انتخابتان کمکي کرده باشيم.
خانه پدری
کیانوش عیاری، کارگردان با سابقه ای است و در کارنامه اش فیلم های مهمی مثل آبادانی ها، بودن یا نبودن و ... به چشم می خورد. عیاری، خانه پدری را سال 89 ساخته است، فیلمی که تجربه یک روز اکران را در سال 93 دارد و به دلیل وجود صحنه های خشونت آمیز تا حالا که اصلاح خورده، توقیف بوده است. در حقیقت این دومین اکران فیلم خانه پدری است، فیلمی که پس از 9 سال حالا دارد مخاطب خودش را پیدا می کند. البته خانه پدری فیلمی است که مخالفان و موافقان زیادی دارد و داستانی پر چالش. فیلم روایت گر شش دهه زندگی است. زندگی خانواده ای که در زوایای مختلفی به آن پرداخته شده و نشان دهنده روابط پیچیده اجتماعی است. بعضی از منتقدان خانه پدری را فیلمی بسیار خوب و برخی دیگر، آن را ضد خانواده و ضد میهن دانسته اند. شاید بهتر باشد خانه پدری را نه شاهکار نه فاجعه بدانیم. از قضا همه چیز عادی است و شاید به مدد توقیف چندساله اش چنانکه در این چند روز شاهد بودیم، ناگهان به مخاطبان زیادی دست یافته باشد اما با گذشت سه تا چهار هفته دیگر به فروش عادی تری خواهد رسید. چرا که آنچه نهایتا در فروش یک فیلم تعیین کننده است نه جریان سازی رسانه ای و نه حواشی رنگارنگ، بلکه سلیقه مخاطب و شرایط اجتماعی زمان اکران است که نتیجه آن هم پس از یک هفته تا یک ماه کاملا روشن می شود. از بازیگران اصلی فیلم خانه پدری می توان به مهدی هاشمی، شهاب حسینی، مهران رجبی، ناصر هاشمی، نازنین فراهانی و مینا ساداتی اشاره کرد.
مسخره باز
فیلم مسخره باز به کارگردانی همایون غنی زاده به تمام معنا سرگرم کننده است. مسخره باز در جشنواره فیلم فجر سال گذشته سر و صداهای بسیار زیادی داشت. فیلمی که با اتفاق نظر منتقدان و مخاطبان، قابل توجه به نظر رسید و البته جوایز بسیاری را نصیب این فیلم کرد. بهترین فیلم اول، بهترین فیلم هنر و تجربه، بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای علی نصیریان و بهترین جلوه های ویژه بصری چهار سیمرغی بودند که نصیب مسخره باز شدند. با گذشت بیش از سه هفته از اکران این فیلم همه شواهد و قرائن نشان می دهد که مسخره باز، مفرح و به اصطلاح بفروش است. مسخره باز، فضای سورئال و فانتزی خاصی دارد. فضایی که کمتر می توان در یک فیلم ایرانی دید، همین ویژگی اش بیشترین عامل جذابیش شده و بازی های خوب فیلم بر غنای بصری آن افزوده است. عوامل فیلم مسخره باز درباره آن نوشته اند «مسخره باز داستان جوانی به نام دانش با بازی صابر ابر شیفته بازیگری است که در یک سلمانی به همراه شاپور با بازی بابک حمیدیان کار می کند و شب ها بعد از اتمام کار به تمرین بازیگری می پردازد. صاحب کار او کاظم خان بازی علی نصیریان که فردی معتقد به اصول اخلاقی است سر ماجرایی با سرهنگ کیانی با بازی رضا کیانیان از قدیم الایام مشکل دارد و ...». از بازیگران اصلی این فیلم می توان به علی نصیریان، هدیه تهرانی، صابر ابر، رضا کیانیان و بابک حمیدیان اشاره کرد.
مطرب
حضور ناگهاني يک فيلم در ميان ميان فيلم هاي اکران شده بدون هيچ پيش خبر و پيش زمينه اي، حالا ديگر کم کم يک روال و روند در سينماي ايران شده است. فيلم مطرب از جمله همين فيلم هاست. ناگهان پوسترش منتشر و معلوم شد که مصطفي کيايي، کارگرداني که تاکنون فيلم هاي چون ضدگلوله، چهارراه استانبول و .... را ساخته و مطرب را کارگرداني کرده است. فيلمي با درون مايه طنز که صحنه هاي خنده داري دارد، اما داستان و مسير روشني ندارد. عوامل فيلم درباره آن يک جمله کوتاه نوشته اند«اينها اصلا ما رو قبول ندارن، بهمون مي گن مطرب». خيلي سخت است درباره مطرب سخني گفت شايد بد نباشد به شما بگوييم اگر لحظاتي مفرح مي خواهيد و فيلم هاي مورد علاقه تان را نيز ديده ايد، مي توانيد يک سري هم به مطرب بزنيد. اما اگر ديدن فيلم طنز برايتان اولويت است، اصلا مطرب را از دست ندهيد خصوصا که به بازي هاي پرويز پرستويي علاقه ويژه اي داشته باشيد. بازيگران اصلي فيلم مطرب عبارتند از: پرويز پرستويي، محسن کيايي، الناز شاکردوست و مهران احمدي.
یک بسته شنیدنی
موسيقي هنري است که در ميان هنرها يکي از بالاترين علاقه مندان را دارد. پير باشيم يا جوان، کودک يا ميانسال بالاخره با موسيقي سروکار خواهيم داشت. در ميان انواع موسيقي ها ترانه ها و تصنيف هاي ايراني، يکي از دلنشين ترين و دلچسب ترين نوع موسيقي براي ما ايرانيان هستند. بنا داريم تا هر هفته ترانه و تصنيف زيباي ايراني را به شما معرفي کنيم، اگر مي شناختيد که باز هم گوش کنيد و اگر نمي شناختيد، هم به ما اعتماد کنيد و آن را بشنويد.
هرگز نمی شد باورم
پیری و جوانی دو مفهومی هستند که در ترانه های ایرانی بسیاری جا خوش کردند، ترانه هایی که در هر سن و سالی که باشید، حتما به دلتان می نشینند، چون یا جوان هستیم و به سوی پیری می رویم یا پیر شدیم و یاد جوانی می کنیم. به هر حال برف پیری با صدای سالارعقیلی ترانه ای بسیار دلنشین است که جواد لشکری آن را ساخته است. ترانه ای که در اصل توسط عقیلی بازخوانی شده و در شور و ابوعطا قرار دارد. شعر این ترانه را معینی کرمانشاهی سروده است.
هرگز نمی شد باورم، این برف پیری بر سرم، سنگین نشیند چنین
من بودم و دل بود و می، آواز من آوای نی، هر گوشه می زد طنین
درس سحر
تصنیف درس سحر، یکی از تصانیف آلبومی است به نام گل صدبرگ که سال 1360 به مناسبت هشتصدمین سال تولد مولانا با صدای شهرام ناظری و آهنگسازی و نوازندگی مرحوم جلال ذوالفنون منتشر شد. این تصنیف در مایه بیات زند(ترک) و با شعری از حافظ توانست به یکی از برترین تصانیف ساخته شده در موسیقی ایرانی بعد انقلاب اسلامی تبدیل شود. با انتشار این آلبوم بود که ساز سه تار پس از سال ها مهجوری به ساز مورد علاقه اکثریت ایرانیان درآمد.
ما درس سحر در ره میخانه نهادیم
محصول دعا در ره جانانه نهادیم
حریق خزان
سال 1391 مهیار علیزاده آلبومی را به خوانندگی علیرضا قربانی آهنگسازی کرد که توجه بسیاری از علاقه مندان و مخاطبان موسیقی ایرانی را به خود جلب کرد. فضای تلفیقی به همراه اصوات الکترونیک به همراه آواز ایرانی، ویژگی اصلی حریق خزان است. این ترانه آغاز راهی شد که مخاطبان زیادی داشت و دارد و البته موجب شد که بسیاری از علاقه مندان به موسیقی پاپ نیز جذب این سبک و سیاق از موسیقی ایرانی تلفیقی شوند. اوج های زیبای قربانی در این ترانه را بشنوید.
حریق خزان بود
همه برگ ها آتش سرخ
درختان همه دود پیچان به تاراج باد
من از جنگل شعله ها می گذشتم
ای یوسف خوش نام ما
دهه شصت هنوز هم دهه طلایی موسیقی ایران است. دهه هایی که بهترین های موسیقی سنتی ایرانی در آن متولد و تولید شدند. آلبوم دود و عود و تصنیف ای یوسف خوش نام ما با شعری از حافظ و آهنگسازی مرحوم پرویز مشکاتیان و صدای محمدرضا شجریان، از ماندگارترین آثار موسیقی ایرانی است. این تصنیف که فضایی ارکسترال دارد و در دستگاه نوا ساخته شده، در بهترین شکل ممکن پس از آواری بسیار دلنشین باصدای شجریان و تار داریوش طلایی بسیار دلنشین است.
ای یوسف خوش نام ما، خوش می روی بر بام ما
ای برشکسته جام ما، پا وا مکش از کارما
غریبستان
علیرضا افتخاری در سال هایی نه چندان دور، علاوه بر موسیقی پاپ و ارکسترال ایرانی یک چندین آلبوم موسیقی سنتی ایرانی نیز خوانده است. عموم این آلبوم های سنتی افتخاری در دهه 60 و نیمه اول دهه 70 تولید شده اند. از جمله آنها آلبوم سنتی «غریبستان» است. آلبومی در دستگاه نوا که تصنیف غریبستان با شعری مولوی در انتهای آن قراردارد. غریبستان را محمد جلیل عندلیبی ساخته است. این آهنگساز با سبک و سیاق خاص خود و بهره گیری از ارکستر سازهای سنتی خدمات بسیاری به موسیقی ایرانی داشته و آلبوم های بسیاری تولید کرده است که همگی شنیدنی اند.
جانا به غریبستان چندین به چه می مانی
بازآ تو از این غربت تا چند پریشانی
صد نامه فرستادم صد راه نشان دادم
یا راه نمی دانی یا نامه نمی خوانی