تهدید فراروی صنایع نفت و گاز در سال 2020
رشد ضعیف تقاضای نفت
در سال 2019 میلادی، رشد تقاضای نفت در پایین ترین حد از سال 2011 میلادی تا کنون بوده است، زیرا ضعف رشد اقتصاد جهانی و جنگ تجاری آمریکا و چین، بر همه اقتصادهای جهان، از جمله خوش اشتهاترین خریداران نفت جهان، یعنی چین و هند، تأثیر منفی گذاشت.مرحله نخست توافق تجاری آمریکا و چین گامی در جهت کاهش تنش در اختلاف تجاری دو کشور است و می تواند به بهبود دورنمای تقاضای نفت در سال 2020 میلادی کمک کند. تقریبا همه پیش بینی کنندگان و تحلیلگران انتظار دارند رشد تقاضای نفت در سال آینده میلادی شتاب بیشتری نسبت به سطح پایین امسال داشته باشد. مؤسسه وودمکنزی پیش بینی می کند به لطف مقررات جدید سوخت کشتی ها در چین تقاضای ان جی ال برای خوراک پتروشیمی ها در آمریکا، رشد تقاضای نفت از 600 هزار بشکه در سال 2019 میلادی به یک میلیون و 350 هزار بشکه در سال 2020 میلادی می رسد.با این همه، آژانس بین المللی انرژی همچنان انتظار دارد به ویژه در نیمه نخست سال 2020 میلادی و با وجود کاهش تولید نفت سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) و متحدانش در سه ماه نخست این سال و وعده عربستان برای کاهش تولید فراتر از سهمیه، بازار نفت با عرضه مازاد رو به رو باشد.طبق اعلام وودمکنزی، اگر رشد تقاضای نفت در سال 2020 میلادی دوباره ناامیدکننده باشد، اوپک و متحدانش با چالشی جدی برای بازگرداندن توازن به بازار رو به رو می شوند.
انتخابات و سیاست گذاری انرژی
اگر یک نامزد دموکرات بتواند دونالد ترامپ را در انتخابات ریاست جمهوری سال 2020 میلادی شکست دهد، افزون بر کاهش اکتشاف و تولید نفت آمریکا، ممکن است درباره سیاست های جهانی آمریکا نیز بازنگری انجام دهد که می تواند تأثیر شدیدی بر صنعت انرژی و بازارها داشته باشد.برای نمونه، تحریم های کنونی ضد ایران و ونزوئلا عرضه نفت جهان را حدود دو میلیون بشکه در روز کم می کنند، بنا بر این اگر یک رئیس جمهور دموکرات تصمیم بگیرد در سیاست های کنونی آمریکا در برابر تحریم ها و توافق هسته ای با ایران بازنگری کند، ممکن است بازار ناگهان با عرضه مازاد بسیار بیشتری نسبت به اکنون رو به رو شود.الیزابت وارن و برنی سندرز، دو نفر از گزینه های پیشتاز برای کسب نامزدی حزب دموکرات آمریکا، وعده داده اند که عملیات شکست هیدرولیک (برای تولید نفت شیل) را ممنوع کنند و این یک تقابل جدی با صنعت نفت آمریکا و حتی برخی فرمانداران دموکرات در برخی ایالت های نفت خیز در غرب آمریکاست.با این همه، طبق اعلام مؤسسه وودمکنزی، بعید است یک رئیس جمهور بتواند به تنهایی مقرراتی وضع کند که شکست هیدرولیک در آمریکا را دچار وقفه کند.
پس از سال پر فراز و نشيب 2019 ميلادي که در آن رشد تقاضاي نفت به پايين ترين حد در چند سال اخير رسيد و سرمايه گذاران درباره عملکرد سهام نفت و گاز دچار ترديد شدند، بخش انرژي با سال 2020 ميلادي و مجموعه اي از خطرها در آن رو به رو مي شود که مي تواند فضاي رواني صنعت نفت و اميدواري سرمايه گذاران به سهام شرکت هاي نفتي را بدتر کند.
به گزارش پايگاه خبري اويل پرايس، سيمون فلورز، کارشناس مؤسسه مشاوره وود مکنزي، اعلام کرد: رشد ضعيف تقاضاي نفت، احتمال تغيير در سياست گذاري آمريکا در داخل و خارج از اين کشور پس از انتخابات رياست جمهوري، استمرار فشار به صنعت نفت براي توجه به تغيير آب و هواي زمين، نبود اطمينان به شرکت هاي انرژي در بازار سهام و تأمين ناکافي منابع مالي براي پروژه هاي گاز طبيعي، پنج تهديد مهم فراروي بخش انرژي در سال آينده ميلادي هستند.
سیاست گذاری ها برای مبارزه با تغییر آب و هوا
فلورز گفت که اصلاحات زیست محیطی اتحادیه اروپا می توانند موجب پذیرش جهانی مالیات بر مالیات کربن و تعرفه هایی برای حمایت از کالاهای اتحادیه اروپایی در برابر واردات کالاهایی با آلودگی کربنی بالا شوند. طبق اصلاحات یاد شده، اتحادیه اروپا متعهد می شود آلودگی کربنی را تا سال 2030 میلادی حداقل 50 درصد کاهش دهد، در حالی که طبق توافق های پیشین، این آلودگی ها قرار بود 40 درصد کاهش یابند. به گفته والنتینا کرتزشمار، مدیر بخش پژوهش موسسه وودمکنزی این تعهد می تواند تأثیری چشمگیر بر شرکت های انرژی داشته باشد. تولیدکنندگان نفت و گاز در اتحادیه اروپا همچنان با این فشار رو به رو خواهند بود که همانند شرکت رپسول اسپانیا، ابتکار عمل را در دست بگیرند و به صفر کردن آلودگی های کربنی متعهد شوند. کرتزشمار گفت: صادرکنندگان نفت و گاز به اروپا، از جمله روسیه و آمریکا، ممکن است با دورنمای رو به افول تقاضا و تأثیر مالیات های کربنی بر درآمدهایشان، رو به رو شوند.
اعتبار بخش نفت و گاز در دوران گذار انرژی
بخش نفت و گاز هنوز نتوانسته است بازارها را قانع کند که می تواندبه عنوان بخشی از راه حل مطرح باشد و نه بخشی از مشکل. سرمایه گذاران به شکلی روز افزون، سهام شرکت های انرژی را به دلیل نگرانی درباره تقاضای نفت در آینده، کنار گذشته اند. طبق اعلام مؤسسه وودمکنزی، شرکت های بزرگ نفتی و شرکت های ملی نفت باید از الگوی شرکت رپسول اسپانیا پیروی کنند و متعهد شوند که تا سال 2050 میلادی آلودگی کربنی خود را به صفر برسانند.
تأمین اعتبار برای «سوخت گذار»
آخرین مسئله که البته کم اهمیت ترین مسئله نیست، این است که جهان به سطح کافی اعتبار مالی برای پروژه های گاز و ال ان جی نیاز خواهد داشت، زیرا اکنون، این گاز است که نقش سوخت دوران گذار را برای حفظ عرضه کافی برق در کنار انرژی خورشیدی و انرژی باد در جهان ایفا خواهد کرد. فلورز گفت: صنعت (گاز) باید تلاش بیشتری در سال 2020 انجام دهد تا بتواند در کنار فعالیت های همچون مهار و ذخیره سازی کربن، مزیت های گاز و توانایی های آن در حفظ محیط زیست را نشان دهد و تضمین کند که اعتبار مالی لازم برای پروژه های مهم گازی، تمام نمی شوند.
منبع: پایگاه خبری اویل پرایس
مترجم: یحیی احمدی