بقعه
حزقيل نبي (ع) در شهر دزفول
بقعه حزقيل نبي(ع) را مدفن يا قدمگاه حضرت حزقيل از پيامبران بني اسراييل ميدانند كه پدر بزرگوار دانيال نبي(ع) بوده است. در قرآن از او به نام ذوالكفل، ذكري به ميان آمده است. حزقيل، سومين پيامبر بعد از موسى (ع) بود. او پيامبرى بود با خردى تابناك و صبرى شگرف و در رديف ادريس(ع) و اسماعيل (ع). يكي از پيامبران كتاب مقدس كه در روايات اسلامي توصيف ميشود، حزقيل (ع) است. نام حزقيل در قرآن به كار نرفته، اما متون تفسيري، مدعي اشاره قرآن به او در آيه 243 سوره بقره هستند.
احترام به پيران
نميتوانست بلند شود، از بس پير بود. عصايش هم افتاده بود آن طرفتر. نميدانست چه کند. موسيبنجعفر (ع) وسط نماز خم شدند و عصا را دادند دستش و دوباره نمازشان را ادامه دادند. گفتم: «وسط نماز، عصا داديد دست پيرمرد؟» فرمود: «هرکس به پيري به خاطر موي سفيدش احترام بگذارد، از ترس و عذاب روز قيامت در امان است.»
نرم افزار «ساحلي به نام نماز» شامل موضوعاتي از اين دست است:
کتابخانه: از ژرفاي نماز، احکام نماز، پاداش نمازگزاران، پرتوي از اسرار نماز، تاثير نماز، چرا نماز بخوانيم ؟ و....
کتابشناسي: معرفي 19 جلد کتاب درباره نماز
فرهنگ نماز: آثار و اسرار، انبيا و نماز، خواندنيهاي نماز، نماز پيشنهاد دانشمندان و فرزانگان
احاديث: مجموعه احاديث از ائمه اطهار(ع) پيرامون نماز چيست و چگونه است؟ يادگيري مقدمات نماز، نماز جماعت، استقبال از نماز و آنچه ميخوانيم.
احکام: مجموعه کاملي از احکام درباره نماز و نمازگزار.
اشعار نماز: مجموعه اشعار با موضوع نماز و عبادت.
انواع نماز: نوافل و تعقيبات، مجموعه 100 پرسش و پاسخ، خداي فوق العاده من و داستانهايي درباره نماز.
مساجد: جايگاه مساجد در اسلام، مساجد معروف، به همراه آموزش تصويري نماز، وضو، تيمم و غسل.
در انتظار...
پس از نخستين ويرانى شهر «قدس» و به دنبال آن از دست رفتن شوكت و اقتدار اين شهر، يهوديان به اسارت و آوارگى دچار شدند و بنابر پيشگويى و نويد پيامبران و كاهنان، همواره ظهور يك مصلح و منجى الهى را انتظار مىكشيدند تا بتواند اقتدار و شكوه «قوم خدا» را به دوران درخشان داوود(ع) و سليمان (ع) برگرداند. شخصيت مورد انتظار «ما شِيَح» (مسح شده) خوانده مىشد. «ما شِيَح»، لقب پادشاهان بنى اسراييل بود كه بر اساس يك سنت ديرينه، پيامبران بنى اسراييل در حضور جمع اندكى، روغن بر سر آنان «پادشاهان» مىماليدند و به اين گونه نوعى قداست براى آنان پديد مىآمد و به لقب «ماشِيَح» يعنى مسح شده، ملقب مىشدند.
دلهاى بنىاسراييل از عشق به مسيح موعود (ع) لبريز بود و در برابر حاكمان ستمگر، همواره چشم به راه آمدن چنين رهبر رهايىبخشي بودند.
اما با اين وصف، آنگاه كه عيسى مسيح (ع) ظهور و دعوت خويش را آشكار کرد و اساس تعاليم خويش را بر موعظه، اندرز و پرهيز از خشونت و دشمنى استوار ساخت و همگى را به محبت ودوستى فرا خواند، با مخالفت و اعتراض شديد يهوديان مواجه شد، زيرا آنها چنين مسيحى را انتظار نمىكشيدند و چنين انتظارى هم از او نداشتند، بلكه آنها منتظر مسيحى بودند كه وقتى آمد، همچون شاهان گذشته بنىاسراييل، بر تخت شاهى و اريكه قدرت سياسى تكيه بزند و آن اقتدار و سيطره ديرينه آنها را ديگر بار احيا كند. اين بود كه آنان به مواعظ، پندها و اندرزهاى حكيمانه و انسانساز آن پيامبر بزرگ الهى دل نسپردند.
پيدايش صهيونيسم
«صهيونيسم» يا «صهيونيزم» گرفته شده از واژه «صهيون» به معناى كوه خشك يا پرآفتاب، نام تپهاى بلند در جنوب شرقى شهر قدس است كه در كتاب تورات به عنوان شهر داوود تعريف شده است و داراى آثار و اماكن مذهبى و تاريخى گوناگونى بوده است. در بعضى افسانههاى يهوديان آمده است كه منجى قوم يهود، پس از ظهور از اين كوه، قدرت مطلقه آنان را بر تمام اقوام و ملل جهان گسترش داده و مستقر خواهد ساخت.
پديده صهيونيسم با وجود ادعاى برخى منابع با تشكيل نخستين كنگره علنى و رسمى صهيونيستها در شهر «بال» سوييس در سال 1276 ه.ش (1897 م) به وجود نيامده است، بلكه بذرهاى عملى و اوليه آن مدتها پيش از ورود اين واژه به جهان سياست پاشيده شده بود.
از اين رو، اگرچه بعضى نمودها و مظاهر صهيونيسم را در اواخر قرن 19 مىتوان يافت، ولى ريشه اين فعاليت آنان به چند قرن پيش از آن و بلكه به تاريخ كهن و پيشين يهود برمىگردد. توضيح آنكه بنا به نقل برخى منابع تاريخى، آن گاه كه حضرت داوود (ع)، قلعهاى را كه بر تپه صهيون بود، فتح كرد، بنايى را براى صندوق عهد «الواح تورات» در آن برپا ساخت. ولى پس از ويرانى بيت المقدس در سال 70 ميلادى و انقراض دولت و ملت يهود، يهوديان آواره شهرها و نقاط مختلف دنيا كه همواره در آرزوى استقرار مجدد در سرزمين فلسطين بودند، نام «صهيون» را شعار خود قرار داده و براى احياى مجد و عظمت ديرينه يهود، خود را «صهيونى» خواندند.
اما پس از ظهور اسلام در قرن هفتم و پذيرش اسلام از سوى ساكنان فلسطين، شهر قدس، چهره اسلامى به خود گرفت و پس از مدتى و در دوران خليفه دوم، به تصرف كامل مسلمانان در آمد. شهر «قدس» يا بيت المقدّس در اسلام و نزد پيامبر گرامى (ص) از چنان اهميت و قداستى برخوردار است كه در سالهاى نخستين رسالت و بعثت نبى اكرم (ص) به عنوان قبله گاه مسلمانان مطرح بوده و مسلمانان به سمت «مسجد الاقصى» در شهر قدس نماز مىگزاردند، گرچه از آن تاريخ به بعد، اين شهر ميان مسلمانان، مسيحيان و يهوديان از احترام خاصى برخوردار است، ولى در بيشتر دوران تاريخ اسلام تا اين اواخر [ به جز سالهاى ميان 478- 670 ه (1099- 1291 م) كه دوران جنگ صليبى ميان مسلمانان و مسيحيان بر سر تصرف آن بوده است]، مسلمانان فلسطينى كه عمدتا از اعراب بوده و هستند، بر اين شهر تسلط كامل داشتند و اين شهر پس از مكه ومدينه به عنوان اولين قبله گاه مسلمانان، از مهمترين شهرهاى اسلامى به حساب مىآيد و داراى قداست و شرافت بالايى نزد عموم مسلمانان دنياست.
هر چند يهوديان، طى چند مرحله جنگ و كشتار كه عليه آنان صورت گرفته، ناگزير شدند در نقاط ديگر دنيا پراكنده شوند، ولى هرگز از آن آرمان قومى ودينى خود كه بازگشت به موطن اصلى مورد ادعاى خويشتن يعنى «سرزمين فلسطين» به عنوان «ارض موعود» باشد، دست نكشيدند. علاوه بر آن، صهيونيستها با روحيه عصيان گرى ونژاد پرستى كه داشته و دارند و هرگز حاضر نمىشوند از لحاظ قومى و دينى با ديگران بويژه با مسيحيان كه دشمنى ديرينهاى با آنها داشتند، در آميزند و تفاهم همه جانبهاى را ايجاد كنند، اين عوامل موجب شد كه آنها بر آرمان صهيونيستى و نژاد پرستى خود بيشتر پافشارند و براى بازگشت به ارض موعود، به هر وسيلهاى، بويژه حربه «مظلوم نمايى» متوسل شوند كه طرح داستان «يهودى كشى» هيتلر در جنگ جهانى دوم از آن جمله است.
بر اين اساس، يهوديان صهيونيست در مناطقى مانند اروپا و آمريكاى شمالى، حضور چشمگيرى داشته و توانستند در فعاليتهاى سياسى- اجتماعى و از آن مهمتر، در امور اقتصادى آن نقاط نقش فعالى ايفا كنند. آنان همچنين كوشيدند تا در دستگاههاى دولتى نفوذ كرده و مراكز مهم تصميمگيرىهاى سياسى- اقتصادى را در دست گيرند.
نفوذ رجال صهيونيست در دستگاههاى سياسى- اقتصادى اروپا و آمريكا به حدى گسترده و آشكار بود كه موجب شد موجى از بغض و نفرت در اروپاى غربى عليه آنان به وجود آيد.
سرانجام در سال 1917 م كه بريتانيا درگير جنگ با دولت عثمانى بود، صهيونيستها فرصت را مغتنم شمردند و زمينه صدور اعلاميه «لردبالفور»، وزير خارجه وقت انگلستان را فراهم ساختند. اين اعلاميه به طور اكيد، تأسيس كشور «اسراييل» در سرزمين فلسطينيان را براى يهوديان به رسميت شناخت!
پس از شكست دولت عثمانى در سال 1923 م، فلسطين تحت قيوميت دولت بريتانيا قرار گرفت و هدف عمده اين كار، اجراى مفاد اعلاميه «بالفور» بود. جنگ جهانى و نهضت نازىها در كشتار و شكنجه يهوديان به دست هيتلر، زمينه تأسيس يكدولت مستقل اسراييلى را هموار ساخت. در طي 20 سال، شمار افراد يهودى كه از نقاط دورافتاده جهان به فلسطين آورده شدند، به يك ميليون نفر رسيد.
تا اين كه سازمان ملل متحد در 14 مه 1948 ميلادى بر تجزيه خاك فلسطين رأى داد و اين سرزمين به دو قسمت «اسلامى عربى» و «يهودى صهيونيستى» تقسيم شد و به اين ترتيب، حكومت «اسراييلى» و صهيونيستى در همين تاريخ، همزمان با خروج آخرين سربازان انگليسى از فلسطين شكل گرفت.
مسلمانان جهان از جمله ملل عرب مسلمان با اين تقسيم ظالمانه به مخالفت جدى برخاستند و جنگهايى ميان اعراب بويژه مصر و سوريه با اسراييل روى داد كه از مهمترين آنها جنگ 11 ژوئن 1967 م است كه به جنگ شش روزه اعراب و اسراييل شهرت دارد و اعراب در آن، شكست سختى خوردند. پس از اين شكستها، ملت مسلمان فلسطين از مبارزات آزادى بخش خويش دست نكشيدند و با حمايتهاى همه جانبه سياسى، نظامى، مادى و معنوى دولتهاى انقلابى و امتهاى مسلمان در سراسر جهان اسلام، مبارزات خود را ادامه دادند.
هم اكنون نيز اين جهاد مقدس مردمى، با عنوان قيام «انتفاضه» يا قيام سنگ پرانى كه از 18 آذرماه 1366 ه. ش ( 8 دسامبر 1987 م) آغاز شده است، بشدت ادامه دارد. اميد است كه با عنايات پروردگار عالم و كمكها و حمايتهاى ملتهاى مسلمان و برخى دولتهاى انقلابى- اسلامى ودر رأس آنان ملت و دولت انقلابى و مسلمان ايران، اين قيام به پيروزى نهايى برسد و قدس شريف آزاد شود.
ادامه دارد...
برگزاري بيستمين نشست دبيران ستاد اقامه نماز وزارت نفت
بيستمين جلسه دبيران ستاد اقامه نماز وزارت نفت به ميزباني شرکت ملي پخش فرآوردههاي نفتي ايران برگزار شد. در ابتداي اين نشست، سيد محمدرضا موسويخواه، مدير عامل شرکت ملي پخش فرآوردههاي نفتي ايران، در خصوص اهميت برپايي نماز و توجه ويژه به اين فريضه الهي گفت: نماز، عاليترين و والاترين جنبه روحاني دين اسلام است که انسان را به معراج ميبرد. وي با تأکيد بر لزوم برپايي باشکوه نمازجماعت در ادارهها و دستگاهها عنوان کرد: اين مهم بايد با تلاش و پيگيري مسئولان در ادارهها انجام شود. موسويخواه با اشاره به آيات و احاديث مربوط به نماز اذعان کرد: نماز، انسان را از بدي و زشتي دور ميکند. وي با اشاره به ساخت نمازخانههاي متعدد در سطح جايگاههاي کشور از سوي شرکت ملي پخش اظهار کرد: يکي از اقدامهاي اين شرکت در بحث توسعه نماز، ساخت نمازخانه در جايگاههاي بين راهي بوده است.مدير عامل شرکت ملي پخش فرآوردههاي نفتي، يکي از شاخصهاي طرح درجهبندي جايگاه و پرداخت کارمزد را مناسب بودن نمازخانههاي جايگاهها اعلام کرد و گفت: حدود 116 تن از روحانيون به عنوان ائمه جماعت در نمازخانههاي اين شرکت مشغول برپايي نماز هستند.موسوي خواه ارتباط تنگاتنگ و صميمي روحانيون با کارکنان در شرکت ملي پخش را قابل تقدير دانست و افزود: روحانيون با پشتوانه مردمي و ارتباط تنگاتنگي که با مردم دارند، ميتوانند در زمينه تبليغ نمازموفقتر عمل کنند.وي افزود: در سطح وزارت نفت، شرکت ملي پخش و شرکت گاز، بيشترين ارتباط با مردم را دارند، از اين رو روحانيون شرکت ملي پخش، با ارتباط نزديک با مردم در مجاري عرضه، نواحي و تاسيسات شرکت، بايد مردم را به نماز و برپايي آن تشويق کنند. مدير عامل شرکت ملي پخش فرآوردههاي نفتي لازمه برون رفت از مشکلات دنياي امروز رابرپايي و توجه بيش از پيش به مقوله نماز دانست و تصريح کرد: جذب جوانان با اين مقوله مهم، نيازمند برنامهريزي و تلاش همه مسئولان است. ارائه گزارشي از فعاليتهاي شرکت ملي پخش در حوزه نماز از سوي مدير روابط عمومي ودبير شوراي اقامه نماز اين شرکت از ديگر بخشهاي آغازين اين نشست بود. دکتر مجيدي، مشاور فرهنگي و دبير ستاد اقامه نماز وزارت نفت قبل از ورود به دستور جلسه اين نشست، توضيحات مبسوطي درباره موضوع برندينگ که در هفتههاي اخير، سرو صداهاي زيادي به راه انداخته، داد و سپس توضيحاتي درباره دستاوردهاي اولين همايش آشنايي فرهيختگان حوزوي با صنعت نفت ارائه کرد.ارائه طرح اوليه ساختار جديد شوراي فرهنگي وزارت نفت و توضيحاتي درباره آن از سوي باغبان، رئيس کارگروه طرح و برنامه ستاد اقامه نماز، توضيحاتي درباره بودجه و اعتبارات در ستاد اقامه نماز از سوي جمالي، رئيس مالي و پشتيباني ستاد اقامه نماز و ارائه گزارش فعاليتها از طريق رؤساي قرارگاههاي فرهنگي و رابطين 10گانه کشوري، از ديگر برنامههاي نشست بيستم دبيران ستاد اقامه نماز وزارت نفت بود. اين نشست که از ساعات نخست روز چهارشنبه (6 ديماه 96) در سالن جلسات شرکت ملي پخش فرآوردههاي نفتي شروع شد، در ساعت 16 و 30 دقيقه عصر به کار خود پايان داد .
100 آيه 100 درس (6)
توسل
يا أَيُّهَا الَّذينَ امَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسيلَه وَ جاهِدُوا فى سَبيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ مائده-35
اى كسانى كه ايمان آوردهايد! تقواى الهى پيشه كنيد و براى تقرب به خدا وسيله بطلبيد و در راه او جهاد كنيد. باشد كه رستگار شويد.
در اين آيه، براى دستيابى به فلاح و رستگارى، سه دستور مهم داده شده است:
تقواى الهى، توسل و جهاد در راه خدا.
وسيله چيست؟
وسيله در لغت بهمعناى چيزى است كه انسان به واسطه آن، به چيز ديگرى نزديك مىشود و منظور از وسيله در آيه شريفه، هر چيزى است كه باعث قرب و نزديكى انسان به خدا شود و آن مىتواند داراى مصداقهاى زيادى باشد. گاهى مراد از وسيله، اعمال صالحى است كه انسان انجام مىدهد. چنانچه در روايتى از امير مؤمنان (ع) نقل شده است كه وسيله عبارت است از: ايمان به خدا و رسول او (ص)، جهاد در راه خدا، كلمه اخلاص (لا اله الا الله)، به پا داشتن نماز، دادن زكات، روزه ماه رمضان، حج عمره، صله رحم، صدقه پنهانى، صدقه آشكار و كارهاى نيك. گاهى نيز منظور از وسيله، دست زدن به دامن اولياى الهى است، يعنى انسان با كسانى كه به مرحله قرب خدا رسيدهاند، ارتباط برقرار كند و با محبت و توسل به آنان، خود را به خدا نزديك سازد. قرآن به اين حقيقت اشاره كرده كه اگر گناهكاران علاوه بر طلب مغفرت از خدا، به دامان پيامبر (ص) نيز متوسل شده و از او بخواهند كه از درگاه خدا برايشان طلب بخشش كند، خداوند آنان را خواهد بخشيد:
«وَ لَوْ انَّهُمْ اذْ ظَلَمُوا انْفُسَهُمْ جاؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحيماً» و اگر اين مخالفان به هنگامى كه به خود ستم مىكردند (و فرمانهاى خدا را زير پا مىگذاردند) نزد تو مىآمدند و از خدا طلب آمرزش مىكردند و پيامبر (ص) هم براى آنها استغفار مىكرد، خدا را توبهپذير و مهربان مىيافتند. نمونههايى از توسل به پيامبر اكرم (ص) در زمان حيات ايشان و پس از آن، در كتب شيعه و سنى نقل شده است كه حاكى از وجود يك سنت مستمر حتى در حضور آن حضرت بوده است. بهعنوان مثال نقل شده است كه پيامبر اكرم (ص) تقاضاى مرد بياباننشين را كه با سرودن شعرى از آن حضرت خواست براي باريدن باران دعا کند، اجابت كرد و بر فراز منبر رفت و پس از خواندن خطبه، از خداوند تقاضاى باران کرد و دعاى خود را ادامه داد تا باران فراوانى باريد. يا در ماجراى ديگر، پيامبر اكرم (ص) به نابينايى كه براى شفاى چشمانش به آن حضرت متوسل شده بود، دستور داد كه پس از انجام وضو و خواندن دو ركعت نماز، اينگونه خدا را بخواند: اللَّهُمَّ انّى اسْئَلُكَ وَ اتَوَجَّهُ الَيْكَ بِنَبِيِّنا مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله نَبِىِّ الرَّحْمَهِ، يا مُحَمَّدُ انّى اتَوَجَّهُ بِكَ الى رَبِّكَ انْ تَقْضِىَ حاجَتى: خدايا، من از تو درخواست مىكنم و به تو روى مىآورم بهوسيله (وساطت) پيامبرمان، حضرت محمد (ص)، پيامبر رحمت. اى محمد (ص)! من بهوسيله تو بهسوى پروردگارت توجه مىكنم كه خواسته مرا برآورى. او نيز چنين كرد و خداوند، بينايي را به چشمان او بازگرداند.
ادامه دارد...
شهيد
قيصر حيدري
شهيد حيدري در عنفوان جواني، پتروشيمي بندر امام(ره) را به عنوان محل خدمت خود انتخاب کرد و با آغاز جنگ تحميلي، بارها راهي جبهههاي نبرد حق عليه باطل شد و به افتخار جانبازي نائل آمد. آثار مجروحيت شيميايي، سالها با او همراه بود تا اين که سرانجام در تير ماه 68 اورا آماده پيوستن به خيل شهيدان کرد و خلعت زيباي شهادت را برتن اين شهيد عزيز، پوشاند. دربارهاش گفتهاند: «به خواهرانش قرآن ميآموخت، نماز يادشان ميداد، برايشان كتاب داستان ميخريد و خودش براي آنها ميخواند و مهربان بود و پرشور.»
استفاده از سيگار مسکر
کاغذ و توتون برخي سيگارها را توي شراب ميخوابانند و بعد از خشک شدن از آن استفاده ميکنند. حکم استفاده از اين سيگارها چيست؟
پاسخ: اگر اين سيگار، مسکر باشد ولو به مقدار کم، استفاده از آن مطلقاً حرام است.
درمان با تزريق الکل
آيا ميتوان براي درمان مسموميت، از الکل (اتانول) يا همان مشروبات الکلي به صورت تزريقي استفاده کرد؟
پاسخ: بنابر احتياط واجب، استفاده از مسکرات به صورت تزريقي، فقط در صورتي که درمان منحصر در آن باشد، به مقدار ضرورت جايز است.
جدش محروم بود
سيدمحمد تدين در شميران، باغ خريده بود و يک روز، نمايندگان مجلس را براي ناهار به باغ خود دعوت کرد. هنگامي که نمايندگان دور مدرس گرد آمده بودند و از هر دري صحبت ميکردند، مستخدم وارد شد و چاي در فنجانهايي که به «گالش نقره» معروف بود، آورد. يکي از حضار سؤال کرد: آقا! استعمال اين ظروف چگونه است؟ آيا اطلاق ظرف بر آنها ميشود؟ مدرس پاسخ داد: وقتي در نجف، در محضر ميرزاي شيرازي بوديم، طلبهاي وارد شد و از ميرزا درخواست يک عبا کرد. ميرزا به ناظرش فرمود: برو بازار و براي سيد يک عبا تهيه کن. به اتفاق به بازار رفتند. وقتي که مستخدم برگشت، گفت: آقا! عبا فروش چند عبا آورد و سيد گرانترين آنها را برداشت.
ميرزا فرمود: جدش که چنين عبايي نداشت، بگذار اولادش داشته باشد. حالا بگذاريد تدين هم اين ظروف را داشته باشد.