مدیرعامل شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران:
«مشعل» نماد خانواده بزرگ صنعت نفت است
نشریه مشعل به عنوان یکی از قدیمی ترین رسانه های فعال در صنعت نفت در میان کارکنان آن از جایگاه ویژه ای برخورداراست؛ اگرچه به لحاظ ملاحظاتی، شیوه انتشار آن از مکتوب به الکترونیک تغییر یافته است.این نشریه پیشکسوت در صنعت نفت، با رسیدن به شمارگان 1000و امیدواری به ادامه این روند با نگاهی جدیدتر به پاسخگویی زحمتکشان آن با قاسم عرب یارمحمدی مدیرعامل شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران و کرامت، ویس کرمی مدیر عامل شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران، سعیدستاری نائینی، مدیرعامل شرکت ملی مهندسی و ساختمان نفت ایران به گفت وگو پرداخته و دیدگاه آنها را درباره کارکرد «مشعل» جویا شده است.
شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران یکی از مهم ترین و گسترده ترین شرکت های تابعه صنعت نفت است؛غالب فعالیت های این شرکت برای انتقال نفت خام و فرآورده های نفتی با بیش از14هزار کیلومتر خط لوله عمدتا مدفون در زیرزمین انجام می شود؛ ازاین رو می توان این شرکت را به دلیل ماهیت فعالیتش(انتقال نفت و فرآورده های نفتی از زیرزمین) از گمنام ترین شرکت های تابعه صنعت نفت به شمار آورد.شرکتی که تاریخ تکنولوژی آن به ژرفای اکتشاف نفت در این سرزمین و مسئولیت اصلی آن انتقال ایمن، مستمروانبوه نفت خام و فرآورده های نفتی از مبادی استخراج به پالایشگاه ها و مبادی مصرف از سویی وتامین مخابرات صنعتی مورد نیاز کل صنعت نفت از سوی دیگراست. قاسم عرب یارمحمدی، مدیرعامل شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت که از سربازی در صنعت نفت و فعالیت در دورافتاده ترین مراکز انتقال نفت به سرداری رسیده و از مجربان این حوزه مهم به شمار می رود؛ دیدگاه های خود را بی پرده و بدون تعارف درباره «مشعل» مطرح کرده است.
تعریف شما از رسانه چیست؟
به نظرم رسانه های امروزی، مدارس بلامنازع و بی رقیب دنیای ما هستند، مدارسی که بدون محدودیت زمانی و سنی و فارغ از همه تفاوت های فرهنگی و انسانی مشغول اقناع و آموزش افکار انسان ها هستند، درهر ساعتی از شبانه روز حجم انبوهی از اطلاعات قابل انتخاب برای یادگیری در دسترس همگان قرار می دهند، رسانه های متنوع صوتی، تصویری، مکتوب و به ویژه در دهه اخیر، رسانه های مجازی گوی سبقت را از همه ربوده و جهان امروز ما را به دهکده ارتباطات جهانی بدل کرده اند.
چقدر با رسانه آشنا هستید؟
رسانه ها نیز همانند همه مجموعه های هدفمند می توانند رسالت و خط مشی حرفه ای برای خود تعریف کنند، گاه این رسالت می تواند از جانب یک رسانه متعهد حرفه ای اعتلای همه جانبه یک جامعه، مجموعه یا یک سازمان و قشر خاص را هدف بگیرد یا اینکه خدای ناکرده نسخه روزمرگی،مصرف گرایی، ابتذال و فقر فکری را برای جوامع ترویج کنند.
از نگاه شما، رسانه چه نقش و ضرورتی می تواند داشته باشد؟
وسایل ارتباط جمعی با کارکردهای متنوعی که در جامعه دارند، همواره در تعامل طبیعی با جامعه و محیط اطراف خود هستند و در سازمان ها و شرکت های صنعتی همانند شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران که رسالتی عظیم در گستره ایران عزیز اسلامی دارد، می توان نقش ها و کارکردهای بزرگی را برای اقناع افکار عمومی و معرفی تلاش ها، اقدام ها،مسئولیت اجتماعی،حساسیتها و خطرات تعدی و دست اندازی به حریم خطوط لوله به عهده این رسانه ها گذاشت.
با این دیدگاه چه وجه اشتراکی بین فعالیت رسانه ها و کارکرد شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت می بینید؟
شاید شباهت بزرگ این دو را بتوان در «ارتباطی» بودن آنها دانست، در حقیقت همان طور که رسانه ها برای تشکیل ارتباط دوسویه با مخاطبان می کوشند، تمام تلاش شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران نیز ایجاد پل ارتباطی دوسویه و چند سویه از طریق لوله های نفتی از جنس آهن سخت و بستر مخابرات صنعتی با ضریب اطمینان نزدیک به 100درصد به وسعت تمام کشور است.
آیا رسانه های نفت را می شناسید؟
بله.رسانه های حوزه نفت نیز از این قاعده کلی مستثنا نیستند و رسانه هایی همچون مشعل، شانا و... مانند راههای حیاتی برای تبادل اخبار موثق صنعت نفت و پل ارتباط با خانواده بزرگ کارکنان شاغل در وزارت نفت فعالیت می کنند.
آیا از این ابزارها و پل های ارتباطی برای معرفی هرچه بیشتر سازمان متبوع خود بهره می برید؟
بله.همان طور که میدانیم بستر رسانه ها، فضایی دوسویه، تبادلی وتاحد زیادی رایگان برای معرفی بیش ازپیش خدمات، تلاش ها، دستاوردها و وظایف دوسویه سازمان ها و مردم(مجاوران مراکز و خطوط لوله نفتی) نسبت به یکدیگر و تشریح آنها برای مردم است.مهم ترین رسالت روابط عمومی ها نیز برای برقراری ارتباط و استفاده بهینه از این بستر مهیا شده است.
خوشبختانه در چند سال اخیر،به ویژه ماه های گذشته،با تلاش روابط عمومی شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران و بهره گیری از همکاران زبده در عرصه خبر و اطلاع رسانی، این ارتباط بیش ازپیش تقویت شده است.
با مشعل از چه زمانی آشنا هستید؟
مشعل همان طور که در تعریف کوتاه روی جلد آن نوشته، نشریه خانواده بزرگ صنعت نفت ایران است و به نظر من در این سال ها روند روبه رشد یک رسانه تخصصی را به خوبی طی کرده است و هرچه از عمر آن می گذرد، درخشش بیشتری از خود نشان می دهد.
اشاره به روند رو به رشد این نشریه داشتید، آیا می دانید تاکنون چند شماره از آن منتشر شده است؟
شاید به طور دقیق نه، اما با توجه به سابقه و تداوم انتشار و تولید محتوا در آن به نظرمی آید که عدد شمارگان آن باید چهاررقمی یا در شرف آن باشد.
آیا با مطالب آن آشنا هستید؟
بله، تا جایی که حضور ذهن دارم و در خلال کارهای فشرده شرکت، گاهی موفق به مطالعه بخش های مهم آن می شوم، حوزه تخصصی و دستاوردهای صنعت نفت، معرفی افراد موفق، اخبار حوزه وزارت و سخنرانی های مهم مقام عالی وزارت، توجه به حوزه های ورزشی، خانواده، فرهنگی و اعتقادی،از بخش های این نشریه متنوع است.
کدام بخشهای مشعل برای شما اهمیت و جذابیت بیشتری دارد؟
قطعا در درجه نخست به عنوان یک سرباز متخصص در صنعت نفت جمهوری اسلامی ایران به دستاوردهای حوزه نفت و بازتاب موفقیت های دانشمندان و مهندسان این عرصه آن هم در شرایط تحریم سنگین دشمنان علاقه دارم، اما دیگر بخش های آن مانند دیدگاه های سلسله مراتب مدیران بالادستی این صنعت نیز برایم مهم هستند و آنها را پیگیری می کنم.
چه ویژگی های خاصی را برای مشعل به عنوان یک رسانه قائل هستید؟
این رسانه همکار، امین و به نوعی عصاره روابط عمومی های موفق صنعت نفت است و به همین دلیل، آشنایی بیشتر و اشراف کلی بر موضوعات، تنگناها، موفقیت ها و به نوعی اشک ها و لبخندهای این صنعت دارد.
از نگاه شما این رسانه چه مسئولیتی دارد؟
اینکه پل ارتباطی جذاب، خواندنی و اثرگذار در خانواده بزرگ صنعت نفت باشد.
مشعل تا چه حد توانسته است به مسئولیت و رسالت خود عمل کند؟
همان طور که پیش تر اشاره شد، این نشریه به ویژه در چند سال اخیر،روند رو به رشدی را طی کرده اما تا رسیدن به نقطه مطلوب،به طور حتم نیازمند تداوم تلاش و کوشش دست اندرکاران آن است.
احیانا جای چه مطالبی را در مشعل خالی می بینید که لازم است به آن توجه و عمل شود؟
نشریه مشعل را یک بسته همگن و کامل، متناسب با نیازهای مخاطبان و جامعه هدف می دانم و به عنوان یک مخاطب در این لحظه هیچ خلائی از آن متصور نیستم اما قطعا تحلیل های تخصصی راهگشاتر خواهد بود.
این رسانه پیش تر به صورت مکتوب منتشر می شد و اکنون الکترونیکی است به نظر شما کدام نوع انتشار اثرگذارتر است، چرا؟
فکر می کنم نسل من از بین روش های مختلف انتشار محتواها شامل چاپ کاغذی یا انتشار برخط و الکترونیکی، مدل چاپی همچون کتب و روزنامه ها و نشریات را بیشترمی پسندند اما برکسی پوشیده نیست که در جهان امروز برای حفظ طبیعت و صرفه جویی در هزینه های قابل پیشگیری،باید به سمت انتشار الکترونیکی نشریات برویم و علایق خود را با این حقایق همسو کنیم. در مورد پرسش دوم هم باید گفت، اگرچه در نسخه چاپی به دلیل بیشتر در دسترس بودن ناشی از بی نیازی به تجهیزات خاص برای خواندن، شاید تاثیرگذاری بیشتری برای آن به نظر برسد اما قطعا ماندگاری فایل های PDFنشریات در آرشیو و سیستم های رایانه ای بیشتراست و با انتقال راحت و سریع وازطرفی دسترسی آزاد و ماندگاری بالای این نسخه ها به نظرم انتشار الکترونیک ایده خوبی باشد.
چه نقد یا نقدهایی به این رسانه دارید، پیشنهاد یا پیشنهادهای شما برای بهتر شدن این نشریه چیست؟
به نظرم دیده شدن کارکنان موفق صنعت نفت در مناطق دورافتاده و کمتر شناخته شده کشور، به ویژه بازتاب تلاش ها و موفقیت های پرسنل و مهندسان خوش فکر، بادانش و باانگیزه شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران،کاری ارزشمند است که تداوم آن موجب تقویت پویایی و تحرک مثبت در این مجموعه ها می شود.
در پایان اگر صحبتی دارید، بفرمایید؟
رسانه ها و آنهایی که در این عرصه فعالیت می کنند، کار بسیار دشواری به عهده دارند و شاید بتوان گفت روی لبه تیغ راه می روند چون باید به گونه ای عمل کنند که با اخبار و اطلاعات منتشره از سوی آنها، حق مطلب ادا شود؛ بنابراین در مقابل مخاطبان که افکارعمومی هستند، مسئولیت سنگینی به عهده دارند.
جا دارد انتشار هزارمین هفته نامه «مشعل» را که سابقه طولانی در صنعت نفت دارد، به فعالان در این عرصه تبریک و به شما و همکارانتان خدا قوت بگویم.
امیدوارم با نگاه و رویکرد جدیدی که در نشریه «مشعل» ساری و جاری است،هر روز برای نمایان تر ساختن تلاش های بی شائبه کارکنان صنعت نفت درهمه بخش های آن گام های رو به جلوی بیشتری برداشته شود و شاهد موفقیت های بیش ازپیش آن باشیم.