همسر یکی از کارکنان انتقال گاز از شیرینی ها و سختی های زندگی می گوید
خانم معلم برای پرورش فرزندان ایران زمین درس هایی دارد
اگر چه در جوامع امروزی، فرایند پرورش کودکان از خانواده آغاز می شود؛ اما در دو سده اخیر، سازمانی اختصاصی، یعنی مدرسه، نقش برجسته ای پیدا کرده و مسؤولیت تربیت رسمی فرزندان را به عهده گرفته است. رشد و پرورش شخصیت دانش آموزان در ابعاد جسمانی، شناختی، عاطفی، اجتماعی، اخلاقی و… وظیفه اصلی این نهاد محسوب می شود. از قدیم هم گفته اند و در معارف دینی مان هم آمده است که معلمی، شغل انبیا و از شریف ترین کارهای روی زمین است. این هفته با عهدیه ابراهیمی شاه آبادی، از معلمان سختکوش و توانای سرزمین مان که همسر یکی از کارکنان شرکت انتقال گاز ایران است، صحبت کرده ایم. او در یکی از جشنواره های معتبر کشوری، رتبه نخست را به دست آورده است. خانم ابراهیمی شاه آبادی در کرمان زندگی می کند و از زندگی و دنیای معلمی حرف ها برای گفتن دارد. گفت وگوی مان را با این معلم ممتاز کشورمان درادامه می خوانید:
مدارس، دارای تجربه های فراوانی هستند كه می تواند جنبه های ارزشمند و مؤثر يا آسيب زا و غيركارآمدی داشته باشد. شناسايی و معرفی تجربه ها و ایده های موفق، موثر و نوآورانه از مهم ترين راهكارهای عملی برای مدارس است تا بتوانند با اطمينان بيشتری فعاليت های اجرايی خود را طراحی و اجرا کنند. با وجود همه تفاوت ها، كمبودها و چالش های مربوط به هر مدرسه، موقعيت ها، تجربه ها و ایده هایی وجود دارند که می توانند به ارتقا و بهبود کيفيت انجام فعاليت ها و به طور کلی بهبود عملکرد مدارس منجر شوند. با درک ضرورت های شناسایی و معرفی این ایده ها و تجربه ها، وزارت آموزش وپرورش با مشارکت دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی و کارگروه علمی، نخستین جشنواره ملی تجربه های موفق مدارس جمهوری اسلامی ایران را برگزار کرد. در این جشنواره، در مجموع از ۲۰ استان، تعداد ۲۲۱۰ اثر به دبیرخانه کشوری ارسال شده بود که مورد داوری قرار گرفت و در نهایت ۴۵ اثر به عنوان آثار برگزیده کشوری انتخاب شدند که یک اثر آن مربوط به استان کرمان است. عهدیه ابراهیمی شاه آبادی، معلم کرمانی، در این جشنواره توانسته است موفق به کسب رتبه اول کشوری شود که به عنوان پژوهشگر برتر کشور در حیطه آموزشی جشنواره از ایشان تجلیل به عمل آمد. وی که همسر روح الله ابراهيمی شاه آبادی، مهندس تعمیرات در مركز بهره برداری خطوط لوله كرمان (منطقه 6 عملیات انتقال گاز ایران) است، در خصوص این موفقیت می گوید: «بیش از 14 سال است که به عنوان معلم در آموزش و پرورش مشغول به فعالیت هستم و امسال پایه سوم ابتدایی را تدریس می کردم. همچنین مدرس آموزش خانواده در آموزش و پرورش و استاد دانشگاه فرهنگیان نیز هستم.»
کسب رتبه اول در جشنواره ملی تجربه های موفق مدارس
خانم ابراهیمی شاه آبادی همچنین ادامه می دهد: «در جشنواره ملی تجربه های موفق مدارس که در حوزه های مختلف برگزار شد، در حیطه آموزشی شرکت کردم و توانستم حائز رتبه اول در بخش پژوهش شوم. برای این کار تحقیقاتی که به صورت میدانی صورت گرفت، یک تابستان و سال تحصیلی کامل صرف شد. این تحقیق و پژوهش، مختص شاگردان پایه اول دبستان بود که چگونه به یکباره از پیش دبستانی به صورت گسسته وارد آموزش می شوند و بسیاری از مهارت ها را برای ورود به مدرسه کسب نمی کنند. با همکاری اولیای دانش آموزان، مهارت ها را بررسی کردم و با تهیه پرسشنامه و یک بسته آموزشی، تحقیق روی بچه ها اجرا شد. این کار تحقیقاتی، رضایتمندی اولیای دانش آموزان و همکارانم در پایه اول را به همراه داشت و مشخص شد اگر گسسته بودن از بین برود و قبل از آموزش ابتدایی، با دانش آموزان ارتباط برقرار شود، این کار می تواند بسیار در یادگیری مهارت کودکان برای ورود به مدرسه کمک کننده باشد.»
افتخارآفرینی در جشنواره تجارب انجمن اولیا و مربیان
وی که رتبه سوم کشوری جشنواره تجارب انجمن اولیا و مربیان را در سال های ۹۶ و ۹۷ کسب کرده و به عنوان معلم نمونه استان در سال 98 نیز انتخاب شده است، می افزاید:« در سال 98 کتاب «7 گام تا مدرسه» را به چاپ رساندم. همچنین در سال 97 تالیف دو جلد کتاب با عناوین «درسنامه آموزشی پایه اول» و ترجمه یک جلد کتاب با عنوان «قدرت پدر و مادر بودن» را نیز در کارنامه ام دارم.»
نقش خانواده در کسب موفقیت های خانم معلم
عهديه ابراهيمی شاه آبادی از همسرش به عنوان یکی از دلایل موفقیتش نام می برد و می گوید: «همسرم علاوه بر کار عملیاتی که در شرکت انتقال گاز ایران دارد، بشدت در منزل همراه و حمایت گر من است؛ هرچند بخش آموزش فرزندان را به من سپرده اند؛ اما به فرزندانمان یاد داده است که به صورت خودکار به وظایف خود عمل کنند تا آرامش من برای انجام کارهای تحقیقاتی و پژوهشی حفظ شود. مطمئنا اگر حضور ایشان نبود و یا کمرنگ بود، من موفقیتی کسب نمی کردم. این را نیز اضافه کنم، از آنجا که از ابتدا شاغل بودم، فرزندانم در محیط کتابخانه حضور داشتند و با این محیط بخوبی آشنا بوده و بسیارعلاقه مند به کتابخوانی و تحقیق و پژوهش هستند.»
این خانم معلم ادامه می دهد: «همین علاقه باعث شده دخترم (هدیه) بتواند عنواینی چون رتبه برتر شهرستان سیرجان جشنواره جابر (پایه دوم)، کسب رتبه سوم استان در جشنواره خوارزمی( پایه هفتم) و کسب رتبه دوم استان در جشنواره خوارزمی امسال(پایه هشتم) را به دست بیاورد و پسرم (محمد امین) نیز در حال تالیف یک کتاب با عنوان «ماجراهای آقای سبزک» است که در مرحله طراحی قرار دارد. همسرم نیز دو سال در جشنواره نظام پیشنهادات شرکت ملی گاز ایران، رتبه پیشنهاد دهنده برتر (ارائه بیشترین پیشنهادات) را کسب کرده است.»
توصیه هایی برای کلاس های آنلاین مدارس
خانم ابراهیمی شاه آبادی در ادامه، با اشاره به برگزاری کلاس های آنلاین می گوید: «با توجه به شیوع بیماری کرونا و تشکیل نشدن کلاس های درس در مدارس، استرس والدین بسیار بالا رفته و احساس می کنند، فرزندانشان آن گونه که باید، مباحث و درس ها را یاد نمی گیرند؛ اما به عنوان معلم باید بگویم که بچه ها هوش چندگانه دارند. شاید در محیط مدرسه نبوده باشند؛ اما بخوبی درس ها و مباحث را یاد گرفته اند. اگر به بیماری کرونا با دید مثبت نگاه کنیم، باید بگوییم که درس های بزرگی به همراه داشت؛ نخست اینکه فناوری و رسانه را با خود به همراه آورد و به آموزش کمک کرد تا فرزندان از تحصیل باز نمانند؛ هرچند برخی همکاران من و اولیا از برگزاری کلاس های آنلاین رضایت ندارند؛ اما من همواره موافق چالش هستم و این بیماری به ما آموخت تا در شرایط بد هم بتوانیم به کمک فناوری، به کار و زندگی خود ادامه دهیم؛ هرچند که سختی هایی را نیز به همراه داشته و دارد.»
وی در ادامه می گوید: «من به عنوان یک معلم، سعی کرده ام در کلاس درس چه به صورت فیزیکی و چه مجازی، تسهیلگر آموزش باشم، به گونه ای که بچه ها بیشتر فعالیت ها را خودشان انجام دهند و معلم در کلاس درس و اولیا در منزل نظارت کننده باشند. در جلساتی که به صورت مجازی با اولیا برگزار کردیم، از آنها خواستم که نماینده من در منزل باشند؛ چرا که وقتی اعتماد بین معلم و اولیا برقرار شود، دانش آموز رشد می کند. تجربه چند ساله من این است که ارتباط معلم اگر با اولیا کم یا ضعیف شود،دانش آموز رشد نمی کند. برخی اولیا فکر می کنند که معلم در آموزش مجازی نقشی ندارد و این اولیا هستند که کار معلم را انجام می دهند و کار معلم روی دوش آنهاست، در صورتی که این گونه نیست. برای بچه ها، حرف معلم وحی منزل است و کوچک ترین صحبت از سمت معلم، باعث حرف شنوی آنها می شود. وقتی اولیا از جانب معلم بگویند کار و تکالیفت را انجام بده، حتما دانش آموز انجام می دهد.
آموختن مهارت زندگی به فرزندان
این معلم موفق ایرانی در ادامه می افزاید: «توصیه ام به خانواده ها این است که با اوقات تلخی و عصبانیت، مبحثی را به بچه آموزش ندهند، دیر یا زود بچه ها جدول ضرب، جمع و تفریق و .... را یاد می گیرند؛ اما چیزی که در این سن باید یاد بگیرند، مهارت زندگی کردن و لذت بردن از واقعیت آموزش است. شوق یادگیری را باید در کودکان زنده نگه داشت؛ چرا که بچه ها عاشق یادگیری و آموزش هستند. ما به عنوان معلم و والدین کودکانمان حق نداریم فرزندانمان را از لحاظ روحی و جسمی آزار بدهیم تا آنها چیزی را یاد بگیرند و حفظ کنند. باید در فرزندانمان شوق آموزش و یادگیری را ایجاد کنیم.»
سختی های زندگی با همسر شاغل در انتقال گاز
وی در خصوص سختی های زندگی با یک فرد عملیاتی می گوید: «زمانی که ازدواج کردیم، 5 سال دور از هم بودیم، همسرم در سیرجان و من در کرمان زندگی می کردم. در این مدت، فرزندم را بدون حضور پدر بزرگ کردم، به گونه ای که هر 14 روز یکبار و یا هر 7 روز یکبار همدیگر را می دیدیم. بار مسؤولیت و تربیت فرزندانم به عهده من بود و من همواره از این که ایشان رشد فرزندانم را ندیدند، ناراحت بودم. بعد از 5 سال من درخواست انتقال به سیرجان دادم و پیش همسرم رفتم؛ البته در آنجا هم خیلی مواقع شیفت بودند و در منزل حضور نداشتند. زندگی همواره سرشار از خاطرات خوب و بد و سختی هاست و ما توانستیم آنها را پشت سر بگذاریم که حاصل آن، عشق و علاقه و اعتماد و حال خوب امروزمان است؛ هرچند همسر یک فرد عملیاتی بودن سخت است؛ اما همیشه سعی می کنم خودم را جای ایشان بگذارم. این را می دانم که اگر من با روح بچه ها سر و کار دارم، همسرم با جان آدم ها سر و کار دارد و سعی می کنم در خانه، شرایط به گونه ای باشد که آرامش روحی ایشان حفظ شود؛ البته این را هم اضافه کنم که همسرم، بشدت فردی آرام، صبور و نجیب است و با چنین شغلی، دارای روحیه ای ظریف و خاص هستند وهمواره خدا را بابت داشتن چنین خانواده ای، شاکر هستم.