تشريح آخرين وضعيت طرح 28 مخزن از زبان مدير طرح هاي نگهداشت و افزايش توليد شرکت ملي مناطق نفت خيز جنوب
روبه پيشرفت و توسعه
مشعل صحبت از طرح نگهداشت و افزايش توليد به عنوان يکي از بزرگترين طرح هاي توسعه اي بعد از انقلاب مناطق نفت خيز جنوب است که در پهنه 5 استان جنوب غرب کشور در دست اجرا قرار دارد و اولويت هاي ويژه اي براي آن درنظر گرفته شده است.
هدف نخست اين طرح، افزايش 341 هزار بشکه اي توليد نفت است که با توسعه 28 مخزن با استفاده از توان پيمانکاران داخلي و نظارت مستمر کارشناسان شرکت ملي مناطق نفت خيز جنوب محقق مي شود. حمايت از ساخت داخل با الزام پيمانکاران به استفاده از تجهيزات داخلي و توسعه عمران و آباداني مناطق پيراموني با اختصاص 4 درصد از اعتبار طرح به مسؤوليت هاي اجتماعي از ديگر اهداف اين طرح به شمار مي رود.
دستيابي به اهداف ترسيم شده همسو با ماموريت و چشم انداز وزارت نفت جمهوري اسلامي ايران، افزايش صيانتي ظرفيت توليد شركت ملي مناطق نفت خيز جنوب، مديريت بهينه هزينه هاي توليد با به كارگيري فناوري هاي مناسب و پيشرفته و همچنين نوسازي و بازسازي تاسيسات موجود، استفاده از تكنولوژي هاي چاه محور به منظور بالابردن دبي چاه ها، استفاده از تكنولوژي هاي تاسيسات محور براي بهينه سازي و افزايش ظرفيت توليد و فراورش نفت و گاز از اهداف اين طرح ملي محسوب مي شود.
اگر بخواهيم نگاهي به سابقه طرح 28 مخزن داشته باشيم، شرکت ملي مناطق نفت خيز جنوب، مدل قراردادي مناسب ميادين در حال توليد و متناسب با توانمندي هاي موجود داخلي را در دو بخش: الف-ميدان محور: شامل توسعه ميادين، اجراي طرح هاي بهبود يا ازدياد برداشت و ب-عمليات محور(JOB BASED): شامل عمليات حفاري، چاه محور يا تاسيسات سطح الارضي ارائه کرد و با شركت هاي صاحب صلاحيت وارد مذاكره شد. با هدف اجرايي كردن اين مدل قراردادي، فعاليت هاي گسترده اي در شركت ملي مناطق نفت خيز جنوب در بخش هاي فني، حقوقي و قراردادي صورت گرفت و پيشرفت هاي خوبي، هم در مذاكرات ميدان محور و هم در تهيه بسته هاي سرمايه گذاري عمليات محور به دست آمد. پس از ارائه نتايج فعاليت ها به شرکت ملي نفت ايران، با تاييد بسته کاري مقرر شد شرح كار بسته هاي ارائه شده در بخش عمليات محور تهيه شود که در واقع اين بسته ها و برآوردها پايه طرح نگهداشت و افزايش توليد موسوم به 28 مخزن قرار گرفت. براساس استراتژي شرکت ملي نفت در مسير حمايت از شرکت هاي داخلي، اين طرح به طور ويژه براي شرکت هاي ايراني در نظر گرفته شد و شرکت هاي خارجي به صورت محدود و تنها در صورت تامين مالي، امکان ورود پيدا مي کنند. درباره جزييات اين طرح، هفته نامه «مشعل» به گفت وگو با مدير طرح هاي نگهداشت و افزايش توليد شرکت ملي مناطق نفت خيز جنوب پرداخته است. منصور نصاري پور آخرين روند اجراي اين طرح مهم و ملي را تشريح کرده که در ادامه مي آيد:
ابتدا از گام هاي اول طراحي و فلسفه طرح 28 مخزن آغاز کنيم که مبناي آن چه بوده است؟
در زمينه فلسفه وجودي و پيدايش طرح 28 مخزن ابتدا بايد به اين نکات اشاره کنم که در بخش پروژه هاي سطح الارضي شرکت ملي مناطق نفت خيز جنوب، تقريبا از سال 80 به اين سو به صورت EPS جلو مي رفتيم؛ اما در خصوص تحت الارضي به صورت مجزا و مستقل هر يک از فعاليت ها از نظر موقعيت چاه ها، حفاري چاه موردنظر، خط لوله جرياني تا رسيدن به اولين نقطه فراورشي، مانيتورها و... همه به صورت منفصل و با پيمانکاران زيرنظر کارفرما انجام مي شد. مشکلات ناشي از اين شيوه آن بود که فاصله زماني بين تاسيسات سطح الارضي و حفر چاه و آمادگي آن از يکپارچگي برخوردار نبود. به اين دليل با هدف داشتن زنجيره توليد به صورت يکپارچه، طرح هاي نگهداشت و افزايش توليد نفت موسوم به 28 مخزن شرکت ملي مناطق نفت خيز جنوب ايجاد که با چند نگاه دنبال شد و روند فعلي را طي کرد که مي توان به يکپارچگي زنجيره توليد از چاه تا مقصد فراورشي، کاهش تصدي گري کارفرما يا همان اصل 44 قانون اساسي براي کاهش تصدي گري دولتي و برون سپاري، پرورش مديران طرح به جاي مديران پروژه اشاره کرد. با اين حال اجراي اين طرح ها با تحريم ها مواجه شد و ما را در معرض اين مساله قرار داد که آيا با بن بست رسيدن برجام بايد توسعه طرح ها و پروژه ها را کنار بگذاريم يا به سمت ادامه توسعه، ادامه اشتغال و... بر مبناي اقتصاد مقاومتي حرکت کنيم که هدفگذاري و انتخاب مسير بود.
اگر بخواهيم تعريفي از طرح 28 مخزن داشته باشيم، چه نکاتي قابل اشاره است؟
طرح 28 مخزن شرکت ملي مناطق نفت خيز جنوب از نظر حجم سرمايه گذاري، به عنوان بزرگترين طرح توسعه ميادين در مناطق نفت خيز جنوب بعد از انقلاب اسلامي محسوب مي شود و مشتمل بر 27 بسته قراردادي با برآورد سرمايه گذاري بالغ بر 4.3 ميليارد دلار است که با اتکا به توانمندي شرکت هاي داخلي در دست اجراست. بايد اشاره کنم که اجراي اين طرح ملي موجب ارتقا و توانمندسازي شركت هاي پيمانكاري داخلي، ايجاد اشتغال بويژه در مناطقي که اين پروژه ها اجرا مي شوند، تقويت ساخت داخل و انجام مسؤوليت هاي اجتماعي و عمران و آباداني محيط پيراموني پروژه ها خواهد شد. نکته ديگري که لازم مي دانم مطرح کنم ويژگي هاي فني اين طرح است که انجام 124 پروژه سطح الارضي، حفاري 228 حلقه چاه جديد، تعمير 143 حلقه چاه و انجام 651 عمليات انگيزشي روي چاه ها پيش بيني شده است. با اجرايي شدن اين طرح، 80 دکل حفاري شامل 60 دکل توسعه اي و 20 دکل تعميراتي در مناطق نفت خيز جنوب شروع به کار مي کنند. افزون بر آن 100 پروژه سطح الارضي شامل ساخت خطوط انتقال نفت و ايستگاه هاي پمپاژ با اعتبار حدود 230 ميليون دلار اجرا مي شود. در زمينه تجهيزات واحد هاي گاز و گاز مايع که حدود 150 ميليون ارزش گذاري شده، قرار است ايستگاه جمع آوري گاز به ارزش 650 ميليون دلار احداث و تعميرات ضروري تاسيسات به ارزش 320 ميليون دلار انجام شود. از ويژگي هاي مهم اين طرح، جمع آوري گازهاي همراه نفت و کاهش تبعات زيست محيطي است. علاوه بر اين 15 درصد از هزينه هاي حفاري به جمع آوري پسماند حفاري (Zero Discharge) با صرف هزينه چند صد ميليون دلاري اختصاص مي يابد.