همکار نفتی و مربی و قهرمان ملي فوتسال در گفت وگو با «مشعل»:
دوست دارم با یک تیم نفتی قهرمان لیگ برتر شوم
آرش جعفری مثل همه پسربچه های جنوب شهر، فوتبال را از کوچه پس کوچه ها شروع کرد. روياي فوتباليست شدن او خيلي زود محقق شد و از 14 سالگي با حضور در تیم های پايه راه آهن، دوران حرفه ای خود را شروع کرد و بعد از چند سال به تيم ملي رسيد؛ اما در رشته فوتسال موفق شد قهرمان آسيا شود و حضور در جام جهاني را تجربه کند. مسابقات جام رمضان و بازي تکنيکي، مسير زندگي او را تغيير داد و باعث شد که او از فوتبال به فوتسال روي بياورد تا در زمره قهرمانان ملي قرار بگيرد. احمد پري آذر، فوتباليستي که فوتساليست شد، از کارکنان شرکت ملي نفت ايران است. او که در امور ورزش و تربیت بدنی شرکت ملي نفت کار می کند، هنوز هم از فوتسال جدا نشده و در عرصه مربيگري، تجربيات خود را در اختيار بازيکنان جوياي نام اين رشته و نيز فرزندان و کارکنان نفت قرار می دهد. به بهانه آخرین قهرمانی احمد پري آذر به عنوان مربی در لیگ برتر فوتسال باشگاه های ایران گفت وگویی با او داشتيم که باهم می خوانیم.
با يک بیوگرافی از خودت شروع کن؟
21 تير سال 1354 در جنوب شهر تهران به دنيا آمدم. من هم مثل تمام پسربچه ها که عاشق توپ گرد و فوتبال بودند، در کوچه پس کوچه ها با توپ پلاستيکي دنبال روياهايم می گشتم؛ البته پدر و مادرم هم مثل همه پدر و مادرها مخالف فوتبال بودند و تأکيد داشتند که باید درس بخوانم. من هم آنها را نااميد نکردم و در کنار فوتبال، درسم را ادامه دادم و موفق شدم ليسانس تربیت بدنی ام را از دانشگاه تهران بگيرم.
از چه زماني فوتبال را شروع کردي؟
من عاشق فوتبال بودم، به طوری که هم در کوچه فوتبال بازي می کردم و هم در زمین های خاکي محله مان تا اينکه به طور رسمي از سال 1370 از باشگاه راه آهن، رشته فوتبال را به شکل حرفه ای دنبال کردم. 16 ساله بودم که در مسابقات نوجوانان و جوانان تهران با تيم راه آهن بازي کردم و تا سال 1382 در فوتبال و در تیم هایي چون فتح هم حضور داشتم.
چه شد که فوتساليست شدي؟
طي سال های 75تا 80 جام رمضان در تهران برگزار می شد که طرفداران زیادی هم داشت. آن موقع ها فوتبال در ماه رمضان تعطيل و به جای آن، مسابقات فوتسال و به نام جام رمضان برگزار می شد که بيشتر فوتبالیست ها هم در آن جام شرکت می کردند. در آن ایام من هم با تيم راه آهن در جام رمضان فوتسال بازي می کردم. آن زمان می گفتند فوتبال سالني و هنوز اسم فوتسال برای آن انتخاب نشده بود. همين باعث شد که در ادامه، فوتساليست شوم.
چرا فوتبال را انتخاب نکردي؟
سال 82 بود که با تيم راه آهن هم فوتبال و هم فوتسال بازي می کردم و در مسابقات، هميشه يکي از چهار تیم نیمه نهایی بودیم که خوب مقام می آوردیم. به همين دلیل، من به تيم ملي فوتسال ايران دعوت می شدم. آن موقع، مربيان به من گفتند که اگر می خواهی بازهم به تيم ملي فوتسال دعوت شوی و بتوانی در تيم ملي بازي کني، بايد فوتبال را کنار بگذاري و فوتساليست شوي. من هم تصمیم گرفتم فوتسال را انتخاب کنم. همين شد که رسما فوتساليست شدم و تيم شن سای ساوه، نخستين تيم رسمي من در فوتسال بود و به نوعی اين رشته را حرفه ای شروع کردم.
چند سال فوتسال بازي کردي و در چه تیم هایي بودي؟
30 سال است که در ورزش هستم؛ اما از سال 1382 رسما فوتساليست شدم و تا الان هم در فوتسال حضور دارم؛ البته گاهي اوقات به عنوان مربي بازيکن حضور دارم، ضمن اینکه در تیم هایي همچون شن سای ساوه، علم و ادب مشهد، شهيد منصوري قرچک و تأسيسات دريايي هم عضو بودم.
چه افتخاراتي در این سال ها کسب کردی؟
در بحث ملي بايد بگويم که من همراه تيم ملي فوتسال ايران 5 قهرماني در مسابقات آسيايي به دست آورده ام. تجربه حضور در جام جهاني را هم در کارنامه دارم. در مسابقات داخلي هم مقام های قهرماني و نایب قهرمانی زيادي کسب کرده ام و حداقل در 20 تورنمنت مختلف با راه آهن ، فتح، شن سای، تأسيسات دريايي و همچنین جام رمضان شرکت داشته ام که قهرمان و نایب قهرمان شده ام.
از چه زماني وارد نفت شدي و چه پست هایی داشتي؟
سال 1383 بود که به عنوان قهرمان ملي به استخدام شرکت ملي نفت ايران درآمدم؛ البته آن موقع من در تيم ملي حضور داشتم. ما چند بازيکن ملی پوش بوديم که به استخدام نفت درآمديم. شرکت ملي نفت، آن زمان می توانست يک تيم خوب با حداقل 5 ملی پوش داشته باشد تا باعث افتخارآفريني نام نفت شود، آن هم بدون هيچ هزینه يا با کمترين هزينه که متأسفانه به صلاحدید مدیران وقت، از توانایی بچه ها استفاده نشد و ما در پست های اداري مشغول به کار شدیم.
به عنوان يک فوتساليست ملي و همچنین مربي، تجربه خودت را در اختيار نفتی ها قراردادي؟
همانطور که گفتم، در شروع کار به ما بهاداده نشد؛ اما رفته رفته، از توانایی مان در امر آموزش، بخصوص به فرزندان استفاده کردند و در آن زمان، به نوبه خودم، تمام تجربیاتم را در اختيار فرزندان و کارکنان گذاشتم. به طور مثال با حضور در المپيادها و مسابقات داخلي نفت، کارکنان و فرزندان آنها را به بهترين شکل براي مسابقات آماده می کردیم.
فکر می کنی نفت پتانسيل حضور در فوتسال را داشته و دارد؟
بله. ما چند فوتساليست ملی پوش بوديم که به نفت آمديم و می توانستيم بهترين تيم را تا چند سال داشته باشيم که متأسفانه نشد، درحالی که تيم فوتبال داشتند؛ اما در سال های بعد، شاهد حضور تیم های فوتسال خوبي مثل نفت اميديه، ملي حفاري اهواز و تأسيسات دريايي در فوتسال ايران بوديم که قهرمان باشگاه های ايران و حتي آسيا شدند. در فوتسال بانوان نفت هم پتانسیل خوبي داريم مثل ملي حفاري يا پالايش نفت آبادان که قهرمان ایران هم شده اند.
در حال حاضر در نفت چه پستي داری و مشغول چه کاری هستی؟
هم اکنون در امور ورزش شرکت ملی نفت ایران، به عنوان کارشناس و مربي فعالیت دارم.
صحبت از مربيگري کردي. بازي کردن سخت تراست يا مربيگري؟
مسلما مربيگري سخت تر از بازي کردن است. شما زماني که بازيکن هستي، فقط يک مسؤوليت داري و آن هم بازی کردن به بهترين شکل است تا به تيمت کمک کني که برنده شود؛ اما در مربيگري مسؤوليت يک تيم و تمام بازيکنان با شماست. مربي بايد هم کوچ کند و هم مديريت و اگر نتيجه نگيرد، بايد به همه جواب بدهد.
در چه تیم هایي مربی بودی؟
من سابقه مربيگري در تیم های ليگ برتري مانند تأسيسات دريايي، دانشگاه آزاد، راگا شهرری، زندی بتن کلاردشت و گیتی پسند اصفهان را دارم. در تيم دانشگاه تهران هم مربی بودم؛ البته درنفت هم در مسابقات داخلي و المپيادها مربيگری کردم. در کويت هم هدايت يک تيم به نام فهیل را به عهده داشتم.
پس لژيونرهم بودي؟
بله، من چند سال در کويت بازي و مربيگري کردم؛ البته حضورم در کويت بيشتر به ایام ماه مبارک رمضان برمی گردد يا درزماني که ليگ ايران تعطيل است، به آنجا می روم.
چه مقام هایی در مربیگری کسب کردی؟
با تأسیسات دریایی و گیتی پسند، قهرمان لیگ برتر باشگاه های ایران شدیم و تیم فوتسال زندی بتن کلاردشت با سرمربیگری بنده از لیگ دسته یک به لیگ برتر آمد؛ البته در مرحله پایانی و حضور در جمع 4 تیم که کار تمام شده بود، از این تیم بنا به دلایلی جدا شدم.
امسال با گیتی پسند قهرمان لیگ برتر شدی. دراین باره بگو؟
من به عنوان مربی در کنار محمد کشاورز که سرمربی بود، هدایت تیم را به عهده داشتیم و موفق شدیم در یک فصل بسیار سخت و نفسگیر و با گذشتن از سد همه تیم ها به مقام قهرمانی برسیم. واقعا تیم خوبی داشتیم و الان هم به لیگ قهرمانان آسیا فکر می کنیم.
درراگا، سرمربی بودی و محمد کشاورز دستیارت بود. در گیتی پسند جابه جا شدی؟
بله در راگا که سرمربی بودم، محمد بازیکن و مربی بود و به من کمک می کرد؛ اما در گیتی پسند موضوع فرق می کرد. محمد چون قبلا در گیتی پسند بود، به عنوان سرمربی انتخاب شد و من هم دو سال است که به عنوان مربی به او کمک می کنم. محمد از دوستان خوب من است و به عنوان مربی و دوست، هر کمکی که از دستم بربیاید، انجام می دهم.
امسال سطح کیفی لیگ چطور بود؟
سطح مسابقات بسیار بالا بود و تا هفته های پایانی، چهره قهرمان مشخص نبود. 4، 5 تیم رقابت سختی برای قهرمانی داشتند. فکر می کنم یکی از بهترین لیگ ها را امسال داشتیم.
در همین لیگ، متأسفانه ملی حفاری که تنها تیم نفتی حاضر در مسابقات بود، سقوط کرد. در این باره چه نظری داری؟
تیم فوتسال ملی حفاری، یکی از تیم های بنام لیگ بود که در این سال ها همیشه جزو تیم های بالای جدول محسوب می شد؛ اما امسال نتوانستند مثل سال های گذشته، خوب عمل کنند. فکرمی کنم رفتن بازیکنان تأثیرگذار و نداشتن پشتوانه خوب، باعث شد نتوانند مثل سال های گذشته خوب نتیجه بگیرند. فکرمی کنم این تیم، خیلی زود دوباره به مسابقات لیگ برتر برمی گردد.
تابه حال به قهرمانی با یک تیم نفتی فکر کردی؟
من بهترین سال هایی که در فوتسال حضور داشتم، به عنوان مربی در نفت بودم؛ اما موفق نشدم هدایت یک تیم نفتی را به عهده داشته باشم، البته در کنار تأسیسات دریایی بودم و برای این تیم بازی کردم و قهرمان شدم. اگر به من پیشنهاد شود و حمایت خوبی هم صورت بگیرد، مطمئن باشید که با یک تیم نفتی، قهرمان لیگ برتر می شوم.
اگر حرف خاصی باقی مانده، بفرمایید.
ابتدا از نشریه «مشعل» تشکر می کنم که به کارکنان، بخصوص قهرمان سابق تیم ملی بها می دهد و ما را فراموش نمی کند؛ اما در خصوص ورزش نفت بویژه شرکت ملی نفت باید بگویم که با حضور، مديريت و برنامه ریزی آقاي هادی افشار، رئیس امور ورزش و تربیت بدنی شرکت ملی نفت ایران و پشتيباني و حمایت های آقاي مولايي، مدير توسعه منابع انساني شرکت ملی نفت، چشم انداز و آینده ای روشن در حوزه ورزش شرکت ملی نفت ایران بخصوص همگاني و قهرماني رخ خواهد داد و شورونشاط در مجموعه كاركنان و فضاي شركت ملي نفت ايجاد خواهد شد. فوتسال در نفت، پتانسیل خوبی دارد که امیدوارم با حمایت از این رشته، بازهم تیم های خوبی مثل نفت امیدیه و ملی حفاری در لیگ برتر داشته باشیم.