استخدام جدیدی که قراراست در وزارت نفت انجام شود، می تواند این نیرو را جبران کند؟
ببینید میانگین سنی افراد بالا رفته است؛ آخرین گروه که به صورت کلی استخدام شده سال 1391 بوده است. 93 و 94 هم گروه کوچکی در نفت تقسیم شدند. اگر چه قرار است استخدام جدیدی صورت بگیرد، اما فاصله ایجاد شده برای انتقال تجربه به هیچ عنوان قابل جبران نیست. وقتی کسی جدید وارد سیستم می شود، در چهار- پنج سال اول نمی توان روی آن حساب کرد و در حال تجربه اندوزی است و در صورتی که نیروی خوبی باشد، بعد از پنج سال می شود روی آن حساب کرد. صنایع بزرگ و حساس دنیا را فقط با انتقال تجربه می توان اداره کرد. نمی شود یک باره اطلاعیه زد مهندس بهره بردار و ... جذب کرد. آنچه باید بر آن تاکید کنم در این میان خیال من راحت است که در خط مقدم سکوهای نفتی افرادی هستند که در صورت بروز اتفاق کار را سامان می دهند و از بروز فاجعه پیشگیری می کنند. به هر حال قابل انکار نیست که احتمال حادثه همیشه در سیستم های نفتی و گازی وجود دارد. به عنوان نمونه در همین جزیره به طور دائم حدود بیش از 500 دستگاه دوار در حال فعالیت است. از نظر آماری حتی یک درصد احتمال خطا و مشکل هر لحظه ممکن است رخ دهد که اتفاق هم می افتد، اما کسانی هستند که آن را مهار می کنند. چون راه های عملیاتی متعدد برای پیشگیری و رفع بروز مشکل وجود دارد. البته در زمینه نیروی انسانی در یک سال اخیر شاهد اقدام های مناسبی بوده ایم از جمله یک سری مشکلات در زمینه پیمانکاران داشتیم که با سامانه ساپنا و یک دست شدن حقوق کارکنان اتفاق مناسبی رخ داد هر چند نقاط ضعفی دارد که آنها را اعلام کرده ایم. در واقع پیش از این توزیع حقوق در این افراد یکسان نبود که باعث تنش می شد. قشر کارگر کلا حقوق پایینی دارد که با ارسال سوابق افراد در سامانه ساپنا حرکت مثبتی انجام شد. البته نیروهای رسمی هم با مشکلاتی همچون سقف حقوق مواجه هستند که با توجه به دریافتی های موجود اگر حضوری اینجا هست از روی عشق و تعصب است.
چه امکاناتی در منطقه برای کارکنان وجود دارد؟
در زمینه اسکان کارکنان باید اشاره کنم که در جزیره سیری نسبت به سایر مناطق در زمینه اسکان با مشکل مواجه هستیم. در سیری و در دهه 80 با وجود تخصیص بودجه مناسب برای این موضوع، اما عملکرد مناسبی انجام نشده است. در دهه 90 به دلیل تحریم ها نفت بخشنامه زد که هیچ بودجه عمرانی تصویب نمی شود و درخواستی با این موضوع ارسال نشود. در نتیجه هیچ ساختمانی ساخته نشد؛ بنابراین آنچه وجود داشت هم فرسوده بود حتی بودجه برای تعمیر هم نمی توانستیم دریافت کنیم و به سختی در حد بضاعت منطقه توانستیم این ساختمان ها را حفظ کنیم. با این حال در میان پروژه های اجرایی یک کمپ 100 نفره ساخته شده که ایجاد یک باشگاه مناسب در آن یک نقطه قوت برای سیری است که متشکل از استخر، سالن بدنسازی، سالن والیبال، پینگ پنگ و . . . دارد. افزون بر آن کمپ قدیم هم امکانات سالن والیبال، زمین فوتبال، بسکتبال و. . . را دارد. در کنار این موارد دو زمین چمن، زمین تنیس، سالن سینما وجود دارد که کم و بیش استفاده می شود. در زمینه سالن غذاخوری هم باید اشاره کنم که سالن های 1 و 2 موجود از قبل از انقلاب برای کمپ نصر در نظر گرفته شده بود که حداکثر ظرفیت هر دو سالن حدود 200 نفر است و باشگاه پاسارگاد هم یک سالن دارد. آنچه در سیری شاهد هستیم، معضل پراکندگی است که با توجه به اینکه امکان تعریف پروژه کلی نبوده از پروژه های اجرا شده استفاده کردند که این شیوه مشکل جنبی دارد و مدیریت آنها را با سختی همراه می سازد.
در منطقه عملیاتی سیری حتی از نظر درمانی هم مستقل هستیم. درمانگاه و پزشک عمومی داریم. کادر درمان در هر شیفت 4 تا پنج نفر هستند. هر چند با توجه به نبود امکانات تخصصی درمان با مشکل مواجه هستیم و در صورت بروز مشکل برای کارکنان تنها کاری که می توان انجام داد، اعزام به کیش است. زمان طلایی برایمان مهم هست در شرایط خاص سکته قلبی و . . . باید نفرات را به کیش اعزام کنیم که در این مسیر زمان طلایی مهم است. موارد زیادی شاهد بودیم با وجود رساندن بیمار به کیش در آنجا متخصصی وجود نداشته است. در لنگه هم با وجود برخورداری یک بیمارستان در بازدیدی که پزشک و مسئول اداری از آنجا داشتند، آن هم بهتر از درمانگاه ما نیست. شاید اگر شعاری بخواهیم نگاه کنیم، جان انسان ها ارزش آن را دارد که یک بیمارستان تخصصی احداث کنیم اما این اتفاق تاکنون رخ نداده است.
موضوع دیگر اینکه با توجه به وجود یک بالگرد در منطقه که شب پرواز است، متاسفانه امکان اعزام بیمار را ندارد اما بالگرد کیش این قابلیت را دارد به ما هم سرویس می دهد. این هم مساله ای است که باید برنامه ریزی کنیم. یک سال پیش یکی از همکاران انگشتش قطع شده بود که نتوانستیم به موقع و در زمان طلایی به جزیره کیش برسانیم، در زمانی رسید که متخصص در آنجا نبود. با شرکت پاسارگاد جلسه ای داشتیم که بالگرد مجهز به برانکارد جایگزین کنند.
در صحبتی که با کارکنان شما در رده های مختلف از روسای بخش های مختلف تا دیگر بخش ها داشتیم، از پرواز گله مند بودند، در این زمینه توضیح می دهید.
موضوع رفت و آمد تمامی کارکنان با پرواز از مشکلات اصلی منطقه عملیاتی سیری است. برای کاهش هزینه ها پروازهای ما دو بار در هفته به مقصد تهران و یک بار در هفته به مقصد اصفهان و شیراز است و روزهای دوشنبه نیز بندرعباس، لاوان و اهواز پوشش داده می شود. همان طور که اشاره کردید، از دغدغه های اصلی کارکنان انتقال به منطقه است. تصورکنید نفرات می خواهند با یک پرواز امن و با خیال راحت به خانه رفته و یا برای کار استراتژیک و سخت صنعت نفت به منطقه بیایند و با خیال آسوده کار خود را آغاز کنند. این واقعا دغدغه مهمی است که یکایک ما وقتی سوار هواپیما می شویم، استرس زیادی داریم. با وجود تلاش های زیاد و مکاتبات متعدد همچنان با مشکل روبه رو هستیم .
در صحبت های خود به خودکفایی نفت در تولید آب و برق در منطقه اشاره داشتید. درباره این قابلیت ها بیشتر توضیح می دهید.
در زمینه تولید برق که در واقع به نوعی پاشنه آشیل منطقه است، در حال حاضر حدود 60 مگابایت ظرفیت اسمی وجود دارد و ظرفیت عملیاتی به دمای هوا بستگی دارد و با توجه به فصول سال می توان از 60 تا 80 درصد ظرفیت نیروگاه استفاده کرد. با توجه به اینکه امکان دسترسی به شبکه سراسری برخلاف دیگر مناطق وجود ندارد و تنها نیروگاهی که برای سکوها تولید برق می کند، از قبل از انقلاب وجود داشته، البته طرح توسعه ای در آن اجرا شده است. باید اشاره کنم که در جزیره سیری سه نیروگاه وجود دارد؛ یکی نیروگاه مرکزی که با توجه به قدمت آن ظرفیت اولیه را ندارد. دومی، نیروگاهی است که شرکت توتال در مسیر اجرای پروژه خود ایجاد و دو دستگاه توربین برای تولید انرژی به مجموعه اضافه کرده که یک نیروگاه کاملا مستقل است. نیروگاه سوم، موسوم به فرآب برای پمپ های تزریقی که مصرف بالای برق را داشتند، در نظر گرفته شده است. در کنار آن ایستگاه تقویت فشار وجود دارد که گاز از فیلد سلمان به سیری منتقل و پمپاژ به عسلویه می شود. در واقع یک کارخانه مستقل برای جابه جایی گاز ترش از فیلد سلمان به عسلویه وجود دارد که در آن انرژی تولید می شود و در شرایط خاص از آن توربین می توان برای شبکه برق جزیره استفاده کرد. پالایشگاه ان جی ال هم هست که چهار دستگاه توربین برق در آن وجود دارد. با توجه به ساکنان خانواده های نظامی که قرار است در دوسال آینده 20 تا 30 خانوار دیگر اضافه شوند، با مشکل تولید انرژی رو به رو خواهیم شد. ناگفته نماند که شرکت نفت فلات قاره ایران پروژه ای برای افزودن یک دستگاه توربین با ظرفیت 12 مگاوات در برنامه دارد که بودجه آن هم در شرکت ملی نفت ایران تصویب شده است.
در زمینه تولید آب چه قابلیتی وجود دارد؟
در منطقه سیری دو دستگاه آب شیرین کن MED با ظرفیت اسمی تولید آب 1450 مترمکعب وجود دارد. مصرف آب در تابستان بیش از 2 هزار مترمکعب یعنی بیش از تولید است. ذخیره سازی حداقل 11 هزار مترمکعب است که در صورتی که تولید یک هفته تا 10 روز با مشکل مواجه شد، ذخیره مناسب در اختیار داشته باشیم. در بدترین حالت می توانیم یک هفته کل جزیره را از نظر تامین آب پوشش دهیم. با توجه به اینکه ظرفیت تولید آب محدود است، پروژه ای برای اضافه نمودن یک یونیت دیگر برنامه ریزی شده تا در صورت بروز مشکل کار تعمیراتی برای یونیت های موجود انجام شود که خوشبختانه بودجه آن تصویب شده و امیدواریم دستگاه آب سازی سوم را هم داشته باشیم.
از همان لحظه ورود به فرودگاه با تابلوی جزیره سبزی سیری مواجه بودیم. چه اقدام هایی در زمینه حفاظت از محیط زیست از سوی شرکت نفت فلات قاره انجام می شود؟
درست اشاره داشتید. اسم اینجا جزیره سبز سیری است؛ بیش از 200 هکتار فضای سبز وجود دارد که در سال های اخیر شکل گرفته است. اگر عکس جزیره سیری در 20 سال گذشته را مقایسه کنید این تغییر از نظر افزایش مساحت سبز کاملا ملموس است که حفظ این برای ما بسیار مهم است. البته نکته ای که باید به آن اشاره کنم اینکه جمعیت هزار نفری حاضر در جزیره پسماند زباله زیادی دارند که جمع آوری آن کامل با شرکت نفت فلات قاره است که از مدت ها قبل در زمینه تفکیک از مرکز فعالیت هایی را آغاز کردیم. هر چند در حال حاضر برای پسماند خشک مشکل داریم و قرار است به زودی پیمانکار آن فعالیت خود را آغاز کند.
به موضوع مسئولیت اجتماعی بپردازیم، آیا در این زمینه هم فعالیتی در جریان است؟
فعالیتی که شرکت نفت فلات قاره دارد تولید نفت و گاز است. این شرکت در زمینه مسئولیت اجتماعی برای خود وظایفی را تعریف و تدوین و همواره تلاش کرده است، در این زمینه گام های موثری بردارد. تامین، آب، برق، همچنین ایجاد تسهیلاتی برای برخی ارگان های حاضر در منطقه از جمله مواردی است که شرکت فلات قاره در کنار مسئولیت اصلی خود به آن می پردازد.
چه طرح های توسعه ای در منطقه سیری در حال اجراست؟
یکی از پروژه های مهم اجرا شده در منطقه عملیاتی سیری طرح های موسوم به EPDF است که قرارداد آن به عنوان نخستین بسته از طرح های نگهداشت و افزایش تولید شرکت ملی نفت ایران سال 97 منعقد شد و بر اساس آن با حفاری و تکمیل 13 حلقه چاه در میادین سیوند، اسفند و دنا تولید از این میادین 16 هزار بشکه در روز افزایش خواهد یافت. هدف اصلی این پروژه، حفاری، تعمیر و تکمیل 13 حلقه چاه در میادین سیوند سیری (C) و اسفند سیری (E) بوده است که از این تعداد 4 حلقه چاه جدید، 6 حلقه حفاری مجدد و 3 حلقه تعمیری خواهد بود. این پروژه به صورت EPDF و در قالب 8 بسته کاری تعریف شده است. درباره آخرین وضعیت این پروژه باید اشاره کنم که این پروژه تقریبا رو به پایان است و بالای 80 درصد کار انجام شده است. از چاه های جدید دو حلقه آن حفاری اولیه انجام و دکل آن برای ادامه کار هم وارد منطقه شده است. در واقع با حفر چاه های جدید و احیای چاه های مرده توانستیم حدود 10 هزار بشکه به ظرفیت تولید سیری اضافه کنیم. با اتمام دو حلقه چاه باقیمانده پروژه به پایان می رسد و البته میزان تولید 2 حلقه چاه باقیمانده بستگی به شرایط چاه دارد. این را از این جهت می گویم که متاسفانه فیلد نفتی اسفند که دو چاه باقیمانده در آن قراردارد، یک مشکل خاص فنی مخزنی دارد. یک لایه آب ده پرفشار دارد که باعث می شود هرازگاهی برخی از این چاه ها به خاطر مچاله گی تولید چاه قطع شود. یک مشکل فنی خاص هست که در بعضی میادین وجود دارد. البته برای آن راهکار در نظرگرفته شده است. چاه هایی که توتال برای ما زد، در سالیان گذشته از سال 80 که آن را تحویل داد، این مشکل را مدنظر قرار نداده بود. خوشبختانه اداره حفاری ما در چاه های جدید این مشکل را برطرف کرده است. از این رو می شود پیش بینی کرد که هر چاه حداقل سه ماه زمان ببرد و با این اوصاف اوایل سال آینده به افزایش کامل تولید از این فیلد دست خواهیم یافت.
پروژه دیگر F&G است که طی دو سال گذشته با همت مدیران ستادی و همکارانم بار دیگر در منطقه فعال شده و پیشرفت خوبی داشته و برای منطقه وظیفه تامین آب آتش نشانی برای تمامی واحدهای تولیدی، مخازن ذخیره و اعلام و اطفای حریق را به عهده دارد که در آینده نزدیک شاهد بهره برداری از آن خواهیم بود و با تحقق آن نگرانی های زیادی مرتفع خواهد شد.