به عنوان یکی از مدیرانی که سال های زیادی از فعالیت خود را به شکل اقماری گذرانده اید، از سختی های این سبک از زندگی و کار برایمان بگویید.
نیروی انسانی در کار اقماری، افزون بر برخورداری از سطح بالای دانش، به دلیل شرایط جوی، گرمای طاقت فرسای جنوب و رطوبت بالا، باید تاب آوری زیادی داشته باشد. آنان با کار کردن روی سکو شرایط روحی سختی را تجربه می کنند. با توجه به دور بودن ازخانواده، خسارت ها و هزینه هایی که همکاران از نظر روحی - روانی و حتی مالی با آن مواجه هستند، به هیچ عنوان با پرداخت های مادی قابل جبران نیست. ما اقماری ها نیمی از زندگی را در کنارخانواده های خود نیستیم. اگرهمین الان به شما پیشنهاد شود در 30 سال آینده کاری خود پانزده سال آن را به دور از خانواده باشید، به چه بهایی حاضرهستید این پانزده سال را بفروشید؟ سال هایی که انتخاب زمان حضور کنارخانواده با شما نیست. با این شرایط اقتصادی و تغییرات قیمتی خرید، گاهی در زمان مناسب نمی توانیم اقدام اقتصادی مناسب داشته باشیم، در کنار این کارسخت، گران هم زندگی می کنیم. همکاران ما وقتی نیستند، مجبورمی شوند جبران هایی برای خانواده های خود داشته باشند. این موارد کجا دیده می شود؟ متاسفانه نه تنها این موارد لحاظ نمی شود بلکه برخی به دلیل نداشتن شناخت واطلاعات کافی ازصنعت نفت، محدودیت هم برای کارکنان اقماری اعمال می کنند. این محدودیت ها، خسارت ها و ضربه هایی وارد می کند که به هیچ عنوان قابل جبران نخواهد بود. برای فعالیت روی سکوهای نفتی با هدف رعایت مسائل ایمنی و اقتصادی، باید حداقل نفرات را روی سکوها داشته باشیم، بنابراین کسی که روی سکو کار می کند، یک کار را به تنهایی انجام نمی دهد وباید چند تخصص را یکجا داشته باشد.
برای کارکنان اقماری اگرچه سیستم وزارت نفت و شرکت ملی نفت ایران یک نظام پرداخت منظم ایجاد کرده و تمام این موارد لحاظ شده است، اما برخی با ناآگاهی در این مسیر، محدودیت اعمال کرده اند. مگر می شود این نوع کار و تلاش با آیتم های (امتیاز) مختلف درنظرگرفته نشود؟ شما تصور کنید همکاران ما سال ها روی سکو کار کرده اند و امکان جایگزینی آنها وجود ندارد و اکنون حقوق آنها را هم محدود کرده ایم. این محدودیت ها چه انگیزه ای برای نفرات باقی می گذارد؟ اگر اعتقاد فوق العاده این نفرات نبود، آسیب های زیادی را شاهد بودیم. به جای اینکه نگاه حمایتی شکل بگیرد واین امکان به مدیران مجموعه داده شود که از ابزارهای ایجاد انگیزه استفاده کنند، این سلاحشان کامل از کارافتاده و باعث نارضایتی هایی شده است. چرا یک نفر باید این همه مسئولیت سنگین را بپذیرد، بدون اینکه برای او آورده ای داشته باشد. کارکردن درمجموعه ما پرخطر است، چون به طورمعمول با مواد آتش زا کار می کنیم. گاز سولفید هیدروژن که یک نشتی آن می تواند خطرناک باشد. همکاران ما مستمر در حال ارزیابی ریسک تهدیدهای مختلف و تصمیم گیری برای کنترل آن هستند. اگر این تصمیم مناسب گرفته نشود، بلافاصله اثرات نامناسب را شاهد خواهیم بود. تصمیمات نادرست در عملیات، سریع اثرخود را نشان می دهد. یک آتش سوزی در یکی از این چاه ها نه تنها درسطح کشور بلکه در دنیا بازتاب خواهد داشت. یک آلودگی دریایی اگر کنترل نشود، تبعات زیادی درکشور خواهد داشت و آنهایی که منتظر بهانه هستند، از آن استفاده می کنند و وارد عمل می شوند. انتظار وامید ما این است حال که این تلاش بی وقفه و بی بدیل در این حوزه وسیع نفتی از سوی کارکنان صنعت نفت در حال انجام است تا چرخه اقتصای کشور بهتر به گرد ش درآید، گشایش اقتصادی داشته باشیم و همه سازمان ها و کشور از آن بهره مند شوند، دولت و مجلس هم حامی ما باشند. ما در جزیره به تناسب حضور مقام های مختلف کشوری که از نزدیک شرایط سختی کار را مشاهده می کنند، احساس می کنیم نگاهشان متفاوت شده، اما بهتر است اثرگذاری آن را ببینیم و جانب عدالت و انصاف را در تصمیم گیری ها و تصمیم سازی ها شاهد باشیم. در شرایط موجود، صنعت نفت و کارکنان این صنعت نیازمند نگاه حمایتی است که باید از جانب مجلس و دولت و افراد تاثیرگذار شکل بگیرد.
یکی از مواردی که در منطقه عملیاتی و سکو شاهد بودیم، فرسودگی در برخی خطوط لوله وتاسیسات است، آیا برنامه ای برای نوسازی در دستور کار قرار دارد؟
تجهیزات عمر مفیدی دارند و با توجه به قدمت بالای تاسیسات و تجهیزات شرکت نفت فلات قاره در منطقه عملیات خارگ و همچنین سکوها، لازم است برنامه تعمیرات و نگهداری مستمری داشته باشیم که مستلزم بودجه زیادی است. به هر حال باید بدانیم که کار در دریا گران و هزینه بر است. اگر بگوییم آنچه انجام شده کافی است، صحیح نیست، اما نکته مهم آن است که همکاران ما با امکانات موجود، بیشترین تلاش را داشتند. راهکار اول به منظور استفاده بهینه از تاسیسات موجود و استفاده مناسب از امکانات و بهترین استفاده محسوب می شود که این اتفاق افتاده است. حتی اگر در شرایط تحریم هم نباشیم، برخی قطعات و دستگاه ها دیگر موجود نیست و باید به فکر جایگزین برای آنها باشیم. گاهی در استفاده از قطعات داخلی باید به سازندگان فرصت داد تا سعی و خطا کنند، هزینه آن تلاش مضاعف با کیست؟ با همکاران ماست. با این همه مجموعه در حال فعالیت است و حوادث بسیار کمی را شاهد بودیم که این امر نشان دهنده اهتمام این مجموعه است که با وجود تمامی کمبودها توانستند راهبری بسیار خوبی را داشته باشند. فرسودگی تاسیسات، نبود پشتیبانی قطعات، شرایط تحریمی، منابع مالی ناکافی، همه را کارکنان صنعت نفت جبران می کنند. در مناطق عملیاتی علاوه بر هماهنگی های داخلی، هماهنگی میان مناطق مختلف هم صورت می گیرد. به عنوان مثال اگر تخلیه و بارگیری یک کشتی در خارگ با تاخیرهمراه باشد، در لاوان تاثیر آن به چشم می خورد. چون این شناور باید قطعه ای را به لاوان برساند که فعالیت حفاری در آن منطقه را تحت تاثیر قرار می دهد.
به موضوع مسئولیت اجتماعی بپردازیم، چه اقدام هایی در زمینه عمل به این وظایف در حال انجام است؟
صنعت درهر نقطه ای شکل گرفته است، توسعه و پیشرفت را هم به ارمغان دارد که در این چرخه جمعیت زیادی از نفرات بومی متخصص، استادکار و صنعتگران ماهری می شوند. با این حال گاهی اتهام می زنند که آلوده کننده محیط زیست هستیم؛ ما سعی کردیم آلودگی به حداقل برسد و کنترل شود.
در زمینه مسئولیت اجتماعی به شکل ویژه وزارت نفت به عنوان متولی، آن را در ساختار مدیریت عملیات عمومی در جزیره خارگ در نظرگرفته است، اما شرکت نفت فلات قاره ایران در مسیر وظیفه انسان دوستانه فراتر از مسئولیت خود ظاهر شده و گام های بزرگ تری برداشته است.
شرکت نفت فلات قاره ایران در منطقه عملیاتی خارگ با توجه به حضور بومی های جزیره، حامی و در کنار آنها بوده و هست. با توجه به جزیره بودن خارگ، اگر کسی صدمه ای ببیند، باید به خارج جزیره منتقل شود که این خدمت رسانی به وسیله بالگرد در اختیار ناوگان شرکت نفت فلات قاره انجام می شود. این بالگرد شب پرواز است و در موارد اورژانس و عملیاتی به ما کمک می کند. این اورژانس یک نیاز حیاتی برای مردم جزیره محسوب می شود و تنها در یک ماه اخیر به هشت مورد از بومی های جزیره خارگ امدادرسانی اورژانسی انجام شده است. موضوع دیگر حفاظت از گونه های موجود آهوان جزیره است که از سوی شرکت نفت فلات قاره انجام می شود. طی تفاهمنامه ای که میان شرکت نفت فلات قاره ایران با سازمان محیط زیست برای پشتیبانی از گونه زیستی آهوان موجود در جزیره خارگ امضا شده است، پوشش های درمانی دامپزشکانی که وارد جزیره می شوند، تامین هزینه هایی دارویی، تامین علوفه، مرمت، ایجاد و بازسازی آبشخورها در سرتاسر جزیره و پشتیبانی آنها را شرکت نفت فلات قاره انجام می دهد و طی سال ها این روند با وجود محدودیت های مالی ادامه داشته است. علاوه بر موارد فوق، شرکت نفت فلات قاره، تامین کننده منابع هیدروکربنی برای تولید انرژی جزیره و تامین کننده خوراک پتروشیمی خارگ است.
چه طرح های توسعه ای در دستور کار قرار دارد؟
طرح های توسعه ای مختلفی برای میدان های نفتی درود، فروزان و ابوذر درنظر گرفته شده است. در ابوذر با هدف نگهداشت و افزایش تولید، برنامه ای تعریف شده و در این مسیر در حال حاضر دو سکوی سرچاهی وجود دارد که جکت های آنها نصب و لوله گذاری و کابل گذاری دریایی انجام شده است، دکل های حفاری مستقر و کار حفاری را آغاز کردند و برای توسعه و برداشت بیشتر از میدان مستقر هستند. اگر این اقدام ها نباشد، شاهد افت تولید خواهیم بود که این فعالیت ها افزون بر نگهداشت تولید، افزایش را هم به همراه دارد. در میدان نفتی فروزان نیز پس از یک دوره توقف، فعالیت برای اقدام های توسعه ای از سرگرفته شده که امیدواریم با توجه به مشترک بودن این حوزه با کشور عربستان شاهد تسریع در فعالیت ها باشیم. لازم می دانم از همکاری و پشتیبانی تمام همکاران خود شامل رسمی، قرارداد موقت و پیمانکاری تشکر کنم که اگر همبستگی و پشتیبانی آنها نبود، نمی توانستیم منطقه عملیاتی خارگ را ایمن و پایدار نگه داریم. موفقیت و سلامت ما در گرو همبستگی و همکاری یکدیگر است. آنچه بسیاری از نداشته ها را جبران می کند، سرمایه نیروی انسانی است.