در نخستین نشست مشاوران و دبیران مسئولیت اجتماعی صنعت نفت تاکید شد:
راهبری جوامع محلی و میدان دادن به جوانان
مشعل در واپسین روزهای آبان ماه امسال مدیریت نظارت بر طرح های عمرانی مناطق نفت خیز در اقدامی آگاهانه نخستین نشست مشاوران و دبیران مسئولیت اجتماعی این صنعت عظیم و سرنوشت ساز را برگزار کرد تا با رویکردی نظام مند و یکپارچه در مسیر مناسبات مسئولانه اجتماعی، گام های ارزشمندی برداشته شود.این نشست با حضور سیداحمد عبودتیان، دستیار رئیس جمهوری در امر مردمی سازی دولت، جلیل سالاری، معاون وزیر نفت در امور پالایش و پخش فراورده های نفتی ایران، بابک دارابی، مشاور اجتماعی وزیر نفت و جمعی از مدیران و دست درکاران امر مسئولیت های اجتماعی در چهار شرکت اصلی و زیرمجموعه وزارت نفت در محل شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی ایران برگزار شد. ماحصل اظهارات مدیران و ذی نفعان این نشست تخصصی بر ضرورت به کارگیری ظرفیت سرمایه انسانی جوامع محلی در اجرای طرح ها و پروژه های عام المنفعه خلاصه شد که در صورت تحقق این مهم می توان شاهد دستاوردها و رونق چشمگیری در مناطق کم برخوردار بود.
چندی پیش وزیر نفت برای حل مسائل اجتماعی، اقتصادی و محیط زیستی در مناطق متاثر از فعالیت های صنعت نفت و آثار و پیامدهای آن بر کارآیی فعالیت های صنعتی و نیز با هدف ایجاد فضای لازم برای افزایش اعتماد اجتماعی، بهینه سازی هزینه کردها، بهبود روابط با جوامع محلی و تسهیل شرایط کاری در این جوامع، نظام نامه مسئولیت اجتماعی صنعت نفت را ابلاغ کرد. تمرکز و تاکید وزارت نفت دولت سیزدهم بر اجرای طرح های مسئولیت اجتماعی و انجام خدمات عام المنفعه به نحوی بود که به صراحت می توان اذعان کرد، دستاوردهای ارزشمندی در این دو سال از عمر دولت سیزدهم ثبت شد و این در حالی است که روند توجه و عمل هدفمند به مقوله مشارکت های اجتماعی با ابلاغ نظام نامه جدید مسئولیت اجتماعی وارد مرحله جدیدی شد و اکنون موضوع مسئولیت اجتماعی در صنعت نفت به طور منسجم تر، عملیاتی تر و شفاف تری دنبال می شود.
بهره مندی از ظرفیت های انسانی
سیداحمد عبودتیان، دستیار رئیس جمهوری در امر مردمی سازی دولت در نخستین نشست مشاوران و دبیران مسئولیت اجتماعی با طرح پرسش هایی اقدام ها و فعالیت های وزارت نفت در زمینه ایفای مسئولیت اجتماعی را به چالش کشید و در انتها با ارائه پیشنهادهایی بر لزوم بهره مندی هرچه بیشتر از ظرفیت های سرمایه انسانی جوامع محلی و پیرامونی مناطق نفتی تاکید کرد.
وی با طرح این پرسش که آیا سازوکارهای تعریف شده در حوزه مسئولیت اجتماعی بر اساس منطق جمهوری اسلامی که به دنبال تجلی ابعاد خداگونه انسان است، قرار داده شده است؟ گفت: ذی نفعان باید مسئول تام الاختیار و محور اصلی اعتبارات، پروژه ها، اقدام ها و مجاهدت ها باشند و مدیران و مسئولان به عنوان نماینده و وکیل در کنارشان نقش آفرینی کنند؛ این مسئله و دغدغه ای است که باید در وهله نخست به آن رجوع و به طور کامل آسیب شناسی شود. عبودتیان با اشاره به اینکه رای، خواسته و نیاز مردم در کدام قسمت از این سازوکار و ساختار عام المنفعه دیده شده است، افزود: کسانی که به عنوان امانت دار صنعت، سرمایه و ذخیره ملی ایفای نقش می کنند، به این مسئله اذعان داشته باشند که موضوع مردمی سازی در دولت سیزدهم، از اولویت هاست و اگر ضرورت این اقدام درک نشود، نمی توان تصمیم های مناسبی گرفت.
وی در ادامه با طرح سوال دیگری مبنی بر اینکه آیا اعتباراتی که از منابع خدادادی ملت به دست می آید و صرف امور عمرانی می شود، تنبلی، مطالبه گری صرف و طلبکاری مردم را به همراه دارد یا اینکه آنها را به حرکت وا می دارد، گفت: بودجه مسئولیت اجتماعی باید هدفمند توزیع شود، هزینه کردها در جوامع محلی در خدمت جهش و پای کار آمدن مردم باشد تا اینکه این ادعا را به وجود آورد که صنعت نفت وظیفه دارد تا خدمات عام المنفعه ارائه کند.
دستیار رئیس جمهوری در امر مردمی سازی دولت با اشاره به اینکه بودجه مسئولیت اجتماعی نباید سلب مسئولیت اجتماعی کند بلکه باید تحریک آن را به همراه داشته باشد، گفت: پیاده سازی چنین رویه ای افزون بر پای کار بودن، روش و الگوی مخصوص خود را می خواهد تا مردم محلی برای حضور گسترده در صحنه ترغیب شوند.
عبودتیان در توضیح این مطلب افزود: طبق یک نظرسنجی در سال99، بیش از 60 درصد مردم تمایل به انجام روزانه پنج ساعت کار داوطلبانه داشتند؛ وقتی از آنها برای این امر درخواست شد، نزدیک به 80 درصد آنها تمایل نشان ندادند و تنها دلیل هم این بود که اشراف کامل به سازوکار این دست از فعالیت ها ندارند و وقتی پای کار می آیند، نمی دانند که باید چه کاری و به چه نحوی انجام شود.
وی همچنین با اشاره به اینکه سیستم های سخت افزاری هم باید بر محور انسان ها تعریف شود، اظهار کرد: باید به جوانان میدان داد و آنها را مسئولیت پذیر کرد، این همه منبع عظیم خدادادی در کنار حجم عظیمی از محرومیت ها به ویژه در مناطق جنوبی کشور، اصلا قابل باور و پذیرش نیست و باید برای برون رفت از آن راهکارهای اساسی به کار گرفت.