نکته هایی برای ارتباط بهتر والدین با نوجوانان
آگاهی پشتوانه ای برای رفع نگرانی با فرزند نوجوانم چطور رفتار کنم؟ اين سوال کليدي و اساسي بسياري از والدين ايراني است که فرزنداني در دوره بلوغ و رشد دارند. آنها هميشه نگرانند که نوع مواجهه با فرزندان بايد چگونه باشد که در مسير تربيت صحيح قرار گيرند. استقلال خواهي و روحيه سرکشانه نوجوانان، هميشه والدين را دچار تعجب و گاه ناراحتي مي کند، اما خيلي از مسائل پيش آمده طبيعي است فقط بايد شرايط را درک کرد و در کنترل خود در آورد. مطلب پيش روي شما تلاش کرده است تا به برخي دغدغه ها و نگراني هاي والدين پاسخ بگويد و راه تربيت فرزندان را براي والدين هموارتر و و کم مشکل تر کند.
صداقت
مهمترین اصل در روابط انسانی، صداقت است، چون قابل درک است. زمانی که دروغ می گوییم، فکر می کنیم بقیه متوجه نمی شوند زیرا فرزندان به سهولت به میزان صداقت والدین با خودشان پی می برند و میزان اعتماد خود را به والدین برحسب آن تنظیم می کنند. هر چقدر میزان صداقت بین شما و نوجوانتان بیشتر باشد، سهولت ارتباط بیشتر است. راحت تر با شما ارتباط مي گيرد؛ راحت تر می آید درد و دلش را با شما درميان مي گذارد.
برآورده کردن نیازهای پایه
نوجوان مثل بقیه افراد نیازهای اولیه اي دارد که همان نیازهای جسمانی و فيزيولوژيک آنهاست، زیرا رشد جسمانی و احساسي را با هم تجربه و نسبت به دنیا هویت پیدا می کنند و جهان بینی شان هم شکل می گیرد. این نیازها همزمان می شود و به همين دليل والدين باید تنها نکته ای که به یاد داشته باشند «به اندازه، بجا و بموقع نیازشان را برآورده کنند.»
قاطع و جدی بودن
در کنار تمام اصول برقراری رابطه انسانی با کودک و نوجوان، اصل قاطع و جدی بودن مطرح می شود، متأسفانه برخی والدین با فرزندان یا بسیار خشک و رسمی هستند و یا بسیار مهربان و نرم. قاطع بودن به معنای جدی و عصبانی و خشونت و سختگیری نیست. قاطع بودن به معنای این است که قانونی که با هم تعریف کردیم، باهم به اجرا بگذاریم. اگر والدين يا فرزندان در جايي از اين قواعد خطا کردند، مي توانیم براي بار اول دربارة دلیل خطا صحبت کنیم و بار دوم برای اینکه چرا تکرار شد صحبت کنیم و اگر بار سومی اتفاق افتاد آنجا بررسی کنیم شاید قانون ما غلط است اما بعد از بار سوم، والدین باید قاطع باشند.
مسؤولیت دادن به فرزندان
به نوجوانتان مسؤولیت بدهید. زمانی که به او مسؤولیت می دهيد که اتاقش را مرتب کند، نبايد بگویید اتاق خودش است؛ شما همین مسؤولیت را به او دادید؛ بنابراین تحسینش کنید، از او قدردانی کنید، جلوی دیگران بگویید شکرخدا یاسمن کمک کارم است و اگر جدای از مسؤولیتش، کوچکترین کاری انجام داد، بگویید و به او بفهمانید و بگویید می دانم وظیفه تو نيست، انتظاری هم از تو ندارم ولی اين کار را که انجام می دهی، باعث می شود نگاهم به تو عوض شود و حس خوبی داشته باشم و آرامش و انرژی داشته باشم.
مشورت کردن و خود تصمیم گیری
با فرزندنتان رابطه برقرار و با آنها مشورت کنید. به بچه ها باید تصمیم گرفتن را یاد بدهیم. زندگی ما با تصمیم هایمان می گذرد. مهمترین کاری که انجام می دهیم، تصمیم گیری و انتخاب است.در اصل مشورت کردن چند نکته هست، اینکه ما برای تو ارزشی قائل هستیم، اینکه تو را به عنوان یک شخصیت مستقل پذیرفتیم و تو هم جزء افراد بالغ هستی و برای نظرت ارزش قائلیم، تو برای ما محترم هستی و مهمترین چیز این است که خود والدين به او تصمیم گیری را به آنها یاد می دهند.
ایجاد امنیت روانی
خانواده، مهم ترین کانون تأمین کننده نیازهای روانی فرزند است. خانه و خانواده را می باید مهم ترین کانون تامین کننده نیازهای روانی یک نوجوان بدانيم چرا؟ چون در این سن مستقل می شوند، خیلی راحت یا تحت تاثیر محیط هستند يا دوست قرار می گیرند و دوست دارند با هم سن و سال خودشان باشند و وقت بیشتری را در بیرون از خانه بگذرانند. پس باید اصل ما این باشد که فضای خانه و خانواده، سرشار از امنیت و آرامش و حتی جذابیت باشد.
برخورد مثبت و مثبت فکر کردن
وقتی با نوجوان روبه رو می شويد، حتی اگر از او عصبانی هستید، نه با حرکات بدنتان و نه با زبانتان نبايد با او مواجه شويد يعني او نبايد احساس کند که شما مي خواهيد به او حمله، تنبیه، قضاوت يا اورا ارزیابی کنيد. عبارات و کلماتی هم که استفاده می کنید، بايد همه مثبت باشند، تشویقی برای تغییر باشد؛ ابتدا با یک نکته مثبت از نوجوانتان شروع کنيد، سپس مطلبی اصلي که مدنظرتان است بگوييد و در باره آن مسئله صحبت کنید و مجدد یک نکته مثبت بگویید.
برقراری ارتباط کلامی و عاطفی
در هر فرصتی که پیش می آید، با فرزندان خود صحبت و با آنها در یک فضای گرم و صمیمانه ارتباط کلامی و عاطفی برقرار کنید. مثلا وقتي می بینيد بچه نوجوانتان از ساعت 1 تا 3 بعدازظهر در اتاقش هست و در اتاق هم بسته، شما مي توانيد از این فرصت استفاده کنید. تحقیقات نشان می دهد هر چقدر خانواده ها در سن نوجوانی فرزندشان، برای نزدیک شدن به آنها ارتباطات کلامی و غیرکلامی بین همه اعضای خانواده برقرار شود و به او محبت کنيد و او احساس کند مورد توجه است؛ نوجوان بيشتر و بهتر اين سن را پشت سر مي گذارد.
پرهیز از تحمیل کردن
گاهی پدران و مادران به زمان عصر خود اشاره و بی توجه به مقتضیات زمان و مکان تأکید می کنند که وقتی به سن شما بودیم، اینگونه رفتار می کردیم، اینگونه لباس می پوشیدیم و... و نظایر آن را از فرزندان خود انتظار دارند.«چیزی یا کسی را به نوجوانمان تحمیل نکنیم.» بدترین تحمیلی که به نوجوانمان می کنیم این است که از او می خواهیم مثل ما باشد. یادتان باشد دنیا تغییر کرده و بر اساس این تغییرات، روحیات و نیازهای ما هم تغیير کرده است.در حالی که باید به فرزندان اعتماد کرد و به آنها اجازه داد که به تدریج پس از کسب آگاهی لازم بتوانند خود تصمیم گیری در امور زندگی، تحصیلی و شغلی را تمرین کنند.
پرهیز از افراط و تفریط
سعی کنید با نوجوانان، بر اساس اصل اعتدال رفتار کنید. اصل ارتباط با نوجوان اصل اعتدال است؛ مقررات و انضباط را تعیین کنید. برای اعمال مقررات سعی کنیم در مرحله اول شما پایبند باشید. «پدری که خودش سیگار می کشد، نمی تواند به نوجوانش بگوید سیگار بد است و نکش. مادری که خودش مدام با گوشی همراه بازی می کند، نبايد به دختر نوجوانش بگوید این کار را نکن.» از طرفی هم استبداد به درد نمی خورد. «نبايد از والدین بخواهيم با ما کار نداشته باشند، به اين دليل که ما به یک حد رشد رسیدیم» و يا «والدين بگويند: تو با من کار نداشته باش، آب از سر ما گذشته است.» این جملات را وقتی به نوجوانمان می گوییم، اعتدال از بین می رود. گویی به او می گوییم که من با تو متفاوت هستم.
پرهیز از مقایسه کردن
تفاوت های موجود در انسان ها، بیانگر این نکته است که پدر و مادر باید مطابق روحیه، علایق، توانمندی ها، استعدادها و ویژگی های فرزند خود رفتار کنند. ما وقتی هم سن وسال شما بودیم، با شکلاتي خوشحال می شدیم. حالا الان باید فلان چیز را برای شما بگیریم. «به نوجوانتان اعتماد کنید. به آنها اجازه بدهید در مورد امور تصمیم گیری کنند.» آنها هم شبیه ما بودند، اما در دنیایی مدرن تر، سخت تر، سردتر، از لحاظ حوزه ارتباطی. بدترین کاری که ما می توانیم انجام بدهیم، مقایسه کردن است. در هر سنی مقایسه کردن بد است و این کار در نوجوانی بدترین کار است.
توجه به کسب هویت نوجوانان
اگر در زمان نوجوانی، فرزندتان احساس ارزشمندی کند، هویت مثبت از خود پیدا می کند و این مسئله به او کمک می کند که در آينده با هر فشاری و هر شرایطی که مواجه شد، تصمیم به انتخاب درست با ملاک ها و معيارهاي خودش بگیرد. نوجوان نیاز دارد هویت مشخصی از خود به دست آورد تا بتواند به عنوان فردی مستقل به زندگی اش جهت دهد، احساس ارزشمندی کند، از وابستگی ها رهایی یابد و بالاخره بتواند برای استقلال مالی، تحصیلی، شغلی، ازدواج و آینده خود برنامه ریزی کند.
نکات ریز خانه داری
انتخاب برنج: برنج درجه يک، برنجي است بلند، باريک، سفت و بدون خرده برنج که به آساني زير دندان خرد نمي شود و رنگ آن کمي زرد است. براي تشخيص عطر و طعم برنج، مقداري از آن را بين کف دو دست خوب بماليد و روي آن بدميد، در اين لحظه، عطر برنج بايد به مشام برسد.
نگهداري برنج: برنج را در جاي خشک نگهداري کنيد. رطوبت، برنج را خراب مي کند. براي انبار کردن برنج، آن را در مکاني خشک، بالاتر از سطح زمين و دور از نور مستقيم خورشيد قرار دهيد؛ مقداري نمک روي برنج بريزيد و آن را زير و رو کنيد. اين عمل باعث مي شود آفت وارد برنج نشود، لاي آن تخم نگذارد و از برنج تغذيه نکند.
پاک کردن، شستن و خيس کردن برنج: ابتدا آن را به دقت پاک کنيد. سپس در قابلمه اي که حداقل سه برابر حجم برنج باشد، بريزيد و دو بار با آب سرد بشوييد (هنگام شستن توجه داشته باشيد آن را زياد چنگ نزنيد تا خرد نشود)، سپس روي برنج مقداري آب ولرم بريزيد؛ به طوري که تقريباً چهار تا پنج سانتي متر بالاتر از سطح برنج را بگيرد. به نسبت هر کيلوگرم برنج، 500گرم سنگ نمک را شسته، در دستمال تميزي قرار دهيد و آن را روي برنج بگذاريد. به جاي سنگ نمک مي توانيد از 200گرم نمک کوبيده استفاده کنيد. برنج را بهتر است حدود 8 تا10ساعت قبل از طبخ در شهرهاي خشک و در شهرهاي مرطوب سه تا چهار ساعت خيس کنيد.
خيس کردن برنج براي کته: ابتدا آن را به دقت پاک کنيد. سپس در قابلمه اي که حداقل سه برابر حجم برنج باشد، بريزيد و دو بار با آب سرد بشوييد. سپس آب برنج را کاملاً خالي کنيد و براي هر چهار پيمانه برنج، شش پيمانه آب و مقداري نمک بريزيد، سپس بسته به نوع پخت، آن را سه تا 10ساعت خيس کنيد.
آبکش کردن برنج در حجم بالا: براي اين کار با آب گردان، برنج را در آبکش بريزيد. دقت کنيد کمي زودتر از زماني که مغز آن کاملاً پخته شود، در آبکش بريزيد؛ زيرا تا زماني که کل برنج را آبکش مي کنيد، نيمي از آن له مي شود. از چند آبکش استفاده کنيد تا برنج ها زياد روي هم انباشته و خمير نشود. براي دم کشيدن در حجم بالا، بهتر است از دم کني استفاده و يا خمير درست کنيد و دور در قابلمه را با خمير بپوشانيد تا بخار برنج بيشتر در قابلمه بماند. زير قابلمه، شعله پخش کن و روي در آن مقداري آتش (زغال برافروخته) قرار دهيد تا زير و روي پلو حرارت ببيند و بهتر دم بکشد. مي توانيد براي دم کشيدن برنج از فر نيز استفاده کنيد.
دم کردن برنج آبکش شده: در قابلمه مقداري روغن ريخته، روي حرارت ملايم قرار دهيد تا داغ شود. سپس برنج آبکش شده را روي آن ريخته، به صورت مخروطي درآوريد و با دسته کفگير داخل برنج چند سوراخ ايجاد کنيد. اين عمل باعث مي شود بخار برنج به راحتي بالا بيايد و بهتر دم بکشد. سپس در قابلمه را گذاشته، حرارت را زياد کنيد تا بخار برنج بلند شود. در اين فاصله، کره را با مقداري روغن مايع روي حرارت ملايم قرار دهيد تا داغ شود. زماني که بخار برنج بلند شد (براي امتحان اينکه بخار برنج بلند شده يا نه، مي توانيد کمي آب به بدنه قابلمه بپاشيد. اگر سريعاً جيزجيز کرد و آب تبخير شد، بخار برنج بلند شده)، کره و روغن داغ را روي برنج ريخته، زعفران (ساييده و حل شده در آب) را نيز در گوشه اي از برنج بريزيد و در آن را بگذاريد. سپس شعله پخش کن را زير قابلمه قرار دهيد و حرارت را ملايم کنيد تا دم بکشد. براي چهار پيمانه برنج، 25 دقيقه زمان دم کشيدن لازم است. بايد توجه داشته باشيد به هر ميزان که برنج بيشتر باشد، زمان پخت نيز کمي بيشتر مي شود.