چقدر اهل قضاوت دیگرانیم ؟
مشعل قضاوت کردن؛ این یکی از خصوصیات و شاخصه های رفتاری اشتباه در میان افراد جامعه است که همه از آن دوری می کنند و نمی خواهند مورد قضاوت قرار بگیرند اما سوال اینجاست که به همان اندازه هم تلاش می کنیم تا دیگران را مورد قضاوت قرار ندهیم؟ ممکن است در موقعیت یا برهه ای از زمان این رفتار را داشته باشیم و یا تبدیل به یکی از خصوصیات اخلاقی ما شده باشد و بدون اینکه بدانیم، اطرافیانمان را برنجانیم. ممکن است خودمان متوجه این رفتار در ارتباط با اعضای خانواده و دوستانمان نباشیم و به همین دلیل خوب است که برخی از مولفه ها و موضوعات اصلی درباره قضاوت دیگران را مرور کنیم تا فضا برای خودمان بیشتر روشن شود. درباره قضاوت کردن دیگران یک توصیه کلی و مهم وجود دارد و آن این است که خوب است هر آنچه برای خودمان نمی پسندیم ، برای دیگران هم نپسندیم و این می تواند شروع حل مشکلات و یا جلوگیری از اختلاف های مختلف باشد. در ادامه برخی از موضوعاتی که ممکن است ما را به سمت قضاوت دیگران ببرد، مرور می کنیم تا با شناخت بیشتر این شرایط بتوانیم به خودمان و اطرافیانمان در تعامل بهتر کمک کنیم.
در هر موضوعی به نیمه پر لیوان یا به قولی جنبه مثبت آن توجه کنیم. هر موضوع، اتفاق یا فردی با وجود وجه منفی و ناراحت کننده، وجه مثبت و امیدوار کننده هم دارد که می توانیم اول به آنها نگاه کنیم. این شیوه کار باعث می شود سطح نگاه منفی و آزار دهنده ابتدا در درون خودمان اصلاح شود. البته باید توجه کرد که نگاه مثبت باید با واقع بینی همراه باشد.
سوابق و گذشته افراد را در ذهن خودمان مرور کرده و نگه داریم و تنها با یک اتفاق و حادثه و یا رفتار در مورد آنها قضاوت نکنیم. آدمها محصول شرایط و موقعیت های مختلف هستند و به همین دلیل رفتارهای مختلفی ممکن است از آنها سربزند. به همین دلیل لازم است در مورد افراد در یک بازه زمانی آشنایی قضاوت کنیم.
افکاری که ما را به قضاوت و داوری کردن درباره آدمها هدایت می کند، کم یا از خودمان دور کنیم. این روحیه برای قضاوت کردن می تواند از افکار کوچک و روزمره شروع شود و یکباره در موضوعات بزرگ و مهم کل زندگی ما را درگیر کند. چنانکه این روحیه را در درون خودمان احساس می کنیم، خوب است از رفتارهای ساده روزانه برای اصلاح شروع کنیم.
چنانکه این افکار داوری کننده و قضاوت جو در درون ما زیاد است و ادامه دارد، خوب است این رفتار و تفکرات درباره دیگران را به چالش بکشیم و در موضوعات و موقعیتهای مختلف خودمان را با حقایقی دیگر رو به رو کنیم تا متوجه شویم دچار اشتباه شده ایم و از آن به بعد اصلاح رفتاری را شروع کنیم.
درباره اینکه انسانها درون و بیرونی متفاوت دارند و زندگی شخصی افراد جدای از آنچه به نظر می آید است، زیاد شنیده ایم. بارها برای خودمان هم پیش آمده که احساس می کنیم اطرافیانمان درک کافی و درستی از ما و موقعیتمان ندارند و به همین دلیل است که توصیه می شود در موقعیت های مختلف زندگی خودمان را به جای افراد مقابلمان بگذاریم تا کمی موقعیت آنها را درک کنیم.
بسیاری از قضاوت ها زمانی اتفاق می افتد که در ذهنمان کارهایی را که برای دیگران انجام داده ایم، محاسبه و نگه می داریم و به همین دلیل توقع جبران یا انجام مشابه آن را داریم. بهتر است هر نوع توقع و محاسبه اقداماتمان را به حداقل برسانیم تا هم خودمان کمتر آزرده شویم و هم با قضاوتمان دیگران را نیازاریم.
بسیاری از قضاوتها در همان زمان اتفاق یا برخورد اولیه رخ می دهد. به همین دلیل بسیار توصیه شده که به آن موضوع یا فرد زمان بدهیم و صبر کنیم. در بسیاری از موارد با گذشت زمان ابعاد دیگری از موضوع یا رفتار طرف مقابل روشن می شود و مهمتر اینکه عصبانیت یا عجله اولیه ما برای واکنش نشان دادن هم کم خواهد شد.
قضاوت کردن و واکنش نشان دادن به موضوعات را از خودمان و با واژه من شروع کنیم. حتی اگر لازم بود در موقعیت قضاوت قرار گیریم خوب است که اول خودمان را در شرایط آن موضوع و موقعیت قرار دهیم و بگوئیم اگر من بودم ! و بعد در مورد رفتار طرف مقابل صحبت کنیم.
به این فکر کنیم که اگر همه افکار منفی و ناراحت کننده ای که در ذهنمان درباره طرف مقابل داریم، شنیده و خوانده می شد، چقدر شرمنده و ناراحت بودیم ؟ این فکر می تواند ما را از فکرهای اشتباه و قضاوت گونه دور کند.
بسیاری زمینه های قضاوت ما در مورد دیگران، موقعیتهایی هستند که در طول زندگی بارها و بارها خودمان در شرایط آنها قرار گرفته ایم و ممکن است رفتار و حرفهایی مشابه داشته باشیم. به همین دلیل خوب است هنگام قضاوت دیگران این موقعیتهای مشابه را در ذهنمان یادآوری کنیم و ببینیم خودمان در همان موقعیت چه کرده ایم و دیگران چه می کنند ؟
این رفتار یعنی قضاوت دیگران اگر در ما نهادینه و تبدیل به یک خصوصیت رفتاری تلقی شود، دیگران در برخورد با ما بسیار نگران خواهند بود و ما را افرادی امن برای تعامل و دوستی نمی بینند. خوب است که در تعامل و ارتباط با اطرافیان نشان دهیم که هر آنچه برای خودمان می پسندیم، برای آنها هم در نظر می گیریم و ملاک عمل ما در نگاه اول قضاوتهای ظاهری و ذهنی و از گذشته نیست.
شعر
ای دیر به دست آمده بس زود برفتی
آتش زدی اندر من و چون دود برفتی
چون آرزوی تنگ دلان دیر رسیدی
چون دوستی سنگ دلان زود برفتی
زان پیش که در باغ وصال تو دل من
از داغ فراق تو برآسود برفتی
ناگشته من از بند تو آزاد بجستی
ناکرده مرا وصل تو خشنود برفتی
آهنگ به جان من دلسوخته کردی
چون در دل من عشق بیفزود برفتی
*محمد انوری
باران ببارد
حجت اشرف زاده، خواننده، نوازنده و آهنگساز ایرانی است که تاکنون چهار آلبوم شرح پریشانی، ماه و ماهی، بیابان جنون و خاتون را روانه بازار موسیقی کرده است. او همچنین تک آهنگهای معروفی را هم در کارنامه خود دارد که طرفداران زیادی دارد. آخرین تک آهنگ اشرف زاده به نام «باران ببارد» با کلمه و همراهی رضا رشیدپور اخیرا وارد بازار و شبکه های اجتماعی شده و با استقبال زیادی رو به رو شده است.
کاج ها وارونه اند
رمان کاج ها وارونه اند، نخستین اثر سامان نورایى است. نویسنده اى که در عین تازه کار بودن، نشان داد با ذهن خلاق و پویاى خود می تواند براى مخاطب، دنیایى با تجربیاتى بدیع پدید آورد. دنیایى آمیخته با خیال و واقعیت، دنیایى فراى ذهنیت مخاطب از داستان ایرانى. داستان کتاب درباره رهام است که به همراه یک گروه تحقیقاتى، به انگلستان جنگ زده آمده تا درباب آثار ادبى کهن ایرانى تحقیق و تفحص کند. اما طولى نمى کشد که سرنوشت او را به سوى روستایى کوچک رهنمون مى کند تا بار دیگر خاطرات دود زده و گذشته دردآورش با او دست به گریبان شوند. داستان در قرن پرتلاطم بیستم و در بحبوحه جنگ جهانى دوم اتفاق مى افتد. مردى که همراه با هیئت تحقیقى راهى انگلستان جنگ زده شده، به دنبال اثرى در باب مینیاتور، راهى روستایى نیمه متروک مى شود. این کتاب را انتشارات هیلا منتشر کرده است.
لاله
فیلم سینمایی لاله به کارگردانی اسدالله نیک نژاد و تهیه کنندگی پروانه پرتو، با بازی نیکی کریمی، همایون ارشادی، میترا حجار، سام قریبیان، آزیتا حاجیان و لیلا اوتادی از فیلم های مخصوص اکران نوروز 1400 است. این فیلم درباره زندگی لاله صدیق، قهرمان اتومبیل رانی ایران است و چالش ها و مشکلاتی که این راننده حرفه ای با آن مواجه بوده را به تصویر کشیده است.